Islam

Islam, Tsunami of Storm in een glas water? Hoe historisch joods/christelijke wegen hun weg hebben gevonden in het gevoel van de mensen. Het luiden van een kerkklok op zondag wordt als vertrouwd ervaren, het 'blèren' van de moskee die oproept tot gebed als storend. 

De ene heeft bij een moslim het beeld van een in soepjurk gehulde bebaarde barbaar compleet met bijbehorende Kalasjnikov. De ander heeft het beeld van een goede buurman. Ik neig ernaar te zeggen dat het eerste beeld is ontstaan op veel horen zeggen en een paar extreme beelden en de ander op een beperkte ervaring.

Mijn bezwaar is de generalisering van dit alles maar ook de ijkvorm van het individu met zijn zeer gelimiteerde ervaring. Daarnaast speelt de supergevoelige overheid een beetje struisvogel en durft zelden hardop te spreken van groepen van gelijk signatuur die zich misdragen. PvdA-er Rob Outkerk sprak ooit eens van kut Marokkanen. Nooit meer wat van die man gehoord. Maar had hij nu zo'n ongelijk? Uiteraard niet. Deze groep vooral jongeren heeft enorme aanpassingsproblemen en ziet onze samenleving vaak niet als iets waar ze deel van uitmaken. Hun normen en waarden schijnen van een ander niveau. En dat uit zich dan in afwijkend gedrag hetgeen door hun zelf opgeroepen stigmatisering nog eens wordt versterkt.

Toch ken ik genoeg Marokkaanse jongens om te weten dat je dit niet als algemene regel voor alle Marokkanen mag laten gelden. Dat gezegd hebbende zou ik niet graag mijn dochter ermee thuis zien komen. Ik zou op zijn minst even willen checken in hoeverre hij de regels van de islam wenst te volgen. En dat is wel zo'n beetje de crux van het verhaal. Het gaat er niet om of hij wel of geen moslim is, het gaat erom te weten hoe hij de islam wil uitleggen. Want is de Koran nu zo gevaarlijk? De vraag kun je ook over de Bijbel stellen. In beide gevallen kun je hetzelfde antwoord geven; het hangt er van af hoe je deze geschriften wilt interpreteren.

Zie deze boeken eens als messen. De één snijdt er brood mee, de ander mensen. Is het mes daarom een gevaarlijk wapen? Kan een wapen zijn maar dat is een stok die je in  het bos kunt oprapen ook. Dat wordt een oneindige discussie zeker als je praat over verbieden. Een middel verbieden en het doel in stand laten leidt nergens toe. Een gedachte verbieden is het zelfde als de wind verbieden te waaien. Maar het is wel interessant om te weten welke kant die gedachten opgaat. En bij moslims gaan die gedachten (te) vaak een andere kant dan binnen onze samenleving passend is.

Nu wordt daarover ook verschillend gedacht want ter linkerzijde wil men de tolerantie net zo ver oprekken als de andere zijde dit wil beperken. Het probleem van de boer en zijn tractor. Die wordt zo groot dat het niet meer binnen de maten van het wegdek past. Dan moeten ze de wegen maar vergroten zegt de boer. Je zou ook een wat mindere protserige trekker kunnen komen natuurlijk die wel op de wegen past. En die metafoor is ook in dit probleem toe te passen volgens mij. In onze joods/christelijke maatschappij zijn historische wegen bewandeld die tot het huidige stelsel en inzicht hebben geleid. Daar zit wel wat rek in maar zelfs elastiek heeft een grens.

Die grenzen zijn inmiddels wel bereikt en de overlast is op sommige plaatsen groter dan de verdraagzaamheid. En dan is het een bestuurlijk brevet van onvermogen als je dat niet wilt benoemen en erger nog, geen passende maatregelen wilt treffen. Groepsgewijs zo nodig. En die paar mensen die ongewild en onbedoeld in die groep voorkomen, zullen daar dus duidelijker afstand van moeten nemen om niet meegezogen te worden. Dus ja, schuldig tenzij het tegendeel wordt bewezen. Je had ook afstand kunnen houden om niet in die groep terecht te komen. Eigen verantwoording dus maar ik weet dat dit een moeilijk woord is in Nederland.

Het kan allemaal een storm in een glas water zijn maar als de overheid zo overdreven omzichtig blijft reageren als nu het geval, dan kan het goed een tsunami worden. Want het is niet zozeer degene die doet maar degene die laat doen.