Afblijven!

In Nederland gaan een hoop stemmen op om de veestapel te halveren. Want zij zijn de brandhaarden van alle zoonsoses. En dan hebben we vaak over ziektes die we al honderden jaren kennen en die eens in de zoveel tijd voorbijkomen. En zoals de oude boertjes al zeiden: “Als je dat soort ziektes wilt voorkomen, moet je de wind verbieden te waaien”. Waar ze vaak gelijk in hebben want veel van die ziektes worden overgebracht door een virus dat zich via de lucht kan verplaatsen.

De boeren van tegenwoordig zijn hooggeschoolde professionals die heel goed weten hoe hier mee om te gaan. Dat in tegenstelling tot de vele op vrijwilligheid gebaseerde instanties. Zij mogen ongehinderd door enige kennis vleermuizen uit de natuur halen en oplappen. Want zij hebben ‘protocollen’. Nou die had onze regering ook toen de corona crisis uitbrak….

Die veestapel is nog wel te halveren maar hoe ga je dan het wild in dit land halveren. Want die heeft dezelfde ‘veedichtheid’ en mag nauwelijks beheerd worden. Want juist die instantie waar de kennis aanwezig is, de WBE's en de jagers, worden net als de boeren behoorlijk op hun kop gezeten. En de overbrengers van ziektes zoals wilde zwijnen en ganzen, moeten ze afblijven.

Nee, dan liever de amateurs met hun protocollen die alles wat ziek en zielig is, ze uit de natuur laten slepen. Veelal particuliere instanties die altijd in geldzorgen schijnen te zitten en waar het verloop hoog is, dus de kennis dus vaak zo de deur uit loopt. En een natuur waar ongediplomeerde dierhouders met hun hondjes doorheen banjeren en zo elke ziekte kunnen oppikken. Die rustig hun lieve beestjes op ratten laten jagen, overbrengers van vele dierziektes. Die hun katten de vrije natuur laten om daar te roven en te moorden.

Dat die kansen even hoog zijn, wordt totaal genegeerd. Niet geleerd van virussen die ontstaan zijn aan de andere kant van de wereld waar men concentraties van dieren uit die natuur heeft. Want een virus als de vogelpest wordt de hele wereld overgebracht door juist, wilde overvliegende vogels die onze tamme dieren besmetten. En dan zijn het de tamme dieren die we moeten halveren?

En anders doet de mens het zelf wel, zoals we hebben gezien met de Q-koorts. Voornamelijk de burgers werden er ziek van, zelden de dierhouders. Ik kan me die tijd nog goed herinneren toen wij melkschapen hadden, die net zo vatbaar waren als melkgeiten, en de mensen vrolijk zwaaiend voorbij fietsten. En ondanks alle waarschuwings-borden het erf op kwamen om lammetjes te willen komen aaien. Met dezelfde naïviteit als nu t.a.v. de corona: het zal wel wat meevallen. Nou dat deed het niet, ze werden ziek en de boer had het gedaan!

En dat is nu net hele punt in deze. Dierzorg moet je aan professionals overlaten en vervolgens moet je naar die professionals willen luisteren. In plaats daarvan is het boeren bashen mode geworden en worden jagers e.a. tot moordenaars verklaard. Groeit het aantal huisdieren elk jaar gestaag en de kennis erover bij hun ‘baasjes’ daalt elk jaar weer. Maar wel willen luisteren naar mensen die totaal vervreemd zijn van de wetten van het leven. Voor wie dieren hun vriendjes zijn en gelijkgesteld aan de mens.

Het probleem van intensieve dierhouderij ligt niet bij de dieren, niet bij de professionele dierhouders maar bij een bevolking die maar niet van de die lieve diertjes kan afblijven.

De Vegataliban

Vijand-doodsvijand-dierenvriend was altijd de overtreffende trap van vijand der dieren. Daar is er de laatste jaren eentje bijgekomen; de vegataliban.

Een verzameling bultrugactivisten, koeienknuffelaars en post natale hippies die allemaal een afgeronde studie konijn achter de kiezen hebben. Die met Jehova achtige trekjes de wereld hun eetgewoontes willen opleggen. Met steeds maar herhalende mantra’s, halve waarheden en bij elkaar gesprokkelde wenswetenschap. Het is dan ook zo jammer dat domheid niet strafbaar is, dan had je er niet zo’n last van. Ik bedoel maar als je staat te protesteren bij een chocoladefabriek die paashazen staat te smelten, ben je toch al ver heen. En varkens die staan te wachten bij de slachterij water gaan geven door hun neusgaten, dan zit er niet veel verstand in zou ik zo denken.

En dat soort mensen komen mij dan vertellen dan alle dieren hun vriendjes zijn en vriendjes eet je niet op. Sterker nog, mensen en dier zijn gelijk. Waarop ze het baseren is me niet altijd even duidelijk en bij hun vriendjes in de stal wonen ze ook al niet. Darwin zou zich een stuip gelachen hebben en hij zal beslist de enigste niet zijn. Veel echter wordt verklaard uit hun theorie waarom de mensen het vlees eten zou moeten afzweren. Want de mens is als herbivoor ontworpen, niet als carnivoor. Omnivoor hebben de meeste nog niet aan gedacht.

Om de simpele reden dat ze het deel waarin de mens in de oertijd achter zijn voer aan moest rennen, totaal afdoen als zijnde onwaarheid. Het verklaart ook de onverholen haat die men koestert jegens jagers, want zo heten die mensen. En wordt dus elke jager voor moordenaar uitgemaakt. Voorbijgaand aan het feit dat men juridisch die term enkel voor mensen is uitgevonden. Met een goede reden. Maar ook de jura staat hun surrealistische wereldbeeld niet in de weg. De wet is sowieso niet van toepassing getuige de al dan niet nachtelijk ongewenste bezoeken aan dierhouders.

Zij werpen zich op als de wettelijke vertegenwoordigers van de dieren want de dieren hebben geen stem. Ze kunnen immers niet praten. Dat ze die wel hebben is hun totaal onbekend. Elke etholoog kan hun daarbij uit de brand helpen. Maar ook hier weer is kennis enkel hinderlijk en vooral ongewenst. En dat geldt ook voor de dierzorg. Dan worden de koeien volledig onnodig de weide in gejaagd, parkdieren veroordeeld tot gevangenschap en kippen tot een stressvol bestaan. Men wordt totaal niet door kennis gehinderd en geen enkel logisch argument heeft vat op ze.

Logisch niet want alles anders dan hun denkwijze is onzin, bestaat niet of ze komen met een citaat uit een of ander wetenschappelijke studie die hun mening ondersteund. Alles wat dat niet doet, wordt gewoon genegeerd. Koeien die miljoenen liters water zouden drinken en daarmee verantwoordelijk voor het watertekort. Yeah sure, een koe zou volgens hun berekening driemaal  zijn eigen gewicht aan water moeten drinken. Wenswetenschap van de hoogste plank. Ziekten die we al duizenden jaren kennen en om de zoveel tijd voorbijkomen zijn dan weer de schuld van de boeren, die hebben teveel dieren. En boeren bashen is nu eenmaal de favoriete hobby van de vegataliban.

De dierhouderij en de vleeseters op deze planeet zijn de schuld van alle problemen. En er wordt geen middel geschuwd om dat te bewijzen. Dat onze wijze van vlees produceren beter kan, weet elke burger. Maar de consument denkt daar anders over want die stopt bij vakken van het goedkope importvlees. M.a.w. wat er de mond uitkomt is niet hetzelfde als erin gaat. En wie betaald, bepaald. En het is niet de vegaburger die betaald….

Toch bepalen ze graag het gedrag van anderen. Maar hun onwerkelijke visie op alles wat leeft wordt goddank niet door weldenkende mensen gedeeld. Toch is er een groep mensen die kritiekloos zich alles laat aanleunen en graag meewerkt. Het mag, ieder beestje zijn eigen feestje. Ieder zijn eigen verantwoording. De wijze waarop deze krankzinnige levenswijze aan anderen op wordt gedrongen is echter verwerpelijk, of walgelijk om het vega stopwoordje te gebruiken. En het getuigt van een zeker onvermogen de werkelijkheden van het leven onder ogen te willen zien.

De Hollandse ziekte

Naïviteit - De meest dodelijke ziekte ter wereld

Nederlanders hebben al snel zo iets van: "ach, het zal wel wat meevallen" en "doe maar normaal, doe je al gek genoeg". Dat dachten ze in 1939 ook en een jaar later stonden de Duitsers op de stoep. Uw kop boven het maaiveld uitsteken is ook al niet verstandig. U wordt meteen veroordeeld voor hoogmoedswaanzin. Een hoogleraar economie stelde mij eens de vraag of zo iets als Windows in Nederland had kunnen worden uitgevonden. Ik dacht van wel. Klopt, zei de man maar de productie ervan was een doodgeboren kindje geweest.

Ooit hanteerde men de kreet: Nederland is klein, denk groot". Maar daar is men van afgestapt. Het denken stopte al snel bij de grens. Er heerst in Nederland dan ook een positief denken. Bij een wedstrijd die met 2-1 wordt verloren heet het als snel dat men bijna heeft gewonnen. Alles moet je positief benaderen en in alles de positieve elementen zoeken. En dat veroorzaakt dan weer een absoluut blinde vlek voor al wat het niet is. Zo kunnen (dier)ziekten bijvoorbeeld, zich makkelijk verspreiden in Nederland. Je ziet het soms van verre aankomen maar de meeste blijven rustig en kalm. Ieder normaal mens zou bukken als hij de klappen ziet aankomen maar een Nederlander niet. Die blijft rustig staan wachten.

De Nederlander beschouwt zichzelf als nuchter. De rest van de wereld spreekt liever van een bepaalde naïviteit. In Nederland werden relatief gezien dan ook de meeste Joden afgevoerd in de tweede wereldoorlog. Alleen Tsjechië scoorde hoger. (en uiteraard Duitsland zelf). Tegen de tijd dat men in de gaten had wat er aan de hand was, had het kwaad zich al grotendeels voltrokken. In de kampen aangekomen Nederlandse joden dachten dat het om een normaal kamp ging. Nog geen paar uur later was men overleden.

En met dezelfde naïviteit vertrok met na de oorlog naar voormalig Nederlands-Indië (Indonesië) om daar de zaken 'even recht te trekken'. En daarmee verloren ze op voorhand al de oorlog. Het is nog steeds een nationaal trauma dat het liefst niet besproken wordt. Spreekwoordelijk is ook de naïviteit waarmee men in Screbrenica handelde. Maar de betrokken Nederlanderse verantwoordelijken wijzen dat nog steeds categorisch van de hand en vertikken het hun verantwoordelijkheid te nemen.

De dood van Fortuyn en van Gogh schokten de samenleving. Men dacht dat dit in het vredige Nederland nooit zou gebeuren. Je hebt echter aan één idioot genoeg en idioten zijn er zat te vinden. Nederland kent genoeg extreme partijen en heeft zelfs als enige land ter wereld een partij die claimt voor de rechten van de dieren op te komen. Dat dit in sommige landen als bizar en decadent ervaren, gaat hun voorstellingsvermogen te boven.

Inmiddels voelen veel inwoners zich bedreigd door de vele import medelanders. Of dat gevoel nu wel of niet terecht is laten we even in het midden maar feit is dat door de naïeve politieke houding  van de met name linkse fracties, het meer realistische deel van het electoraat naar rechts wordt gedreven.

Een mening die ook door het Belgische electoraat werd gedeeld met als resultaat een versplintert politiek landschap met sterke geluiden die een onafhankelijk Vlaanderen nastreven. Maar ook intolerantie t.o.v. van etnische minderheden. Idem dito in Nederland. En dat herbergt weer een gevaarlijke potentie zoals we dat eerder in de geschiedenis hebben kunnen zien.

Met nationalisme is niets mis mee maar een te sterk ontwikkeld nationalisme maakt blind. Ik ben geen helderziende en kan niet in de toekomst kijken. Ik kan echter wel in de geschiedenis parallellen vinden. En de kans dat deze zich herhaald is reëel aanwezig. Maar ach, het zal allemaal wel wat meevallen, toch?

kwetsbaar

Deze blogpost had een makkie moeten worden. Toch duurde het twee dagen. Maar special voor de overheidsdienaren heb ik het langzaam geschreven zodat men het ook langzaam kan lezen.

Als er één ding in deze crisis duidelijk is geworden dan is het de kwetsbaarheid van deze samenleving. En er wordt stevig aan gewerkt deze te vergroten. Een heel land achter het elektrisch zetten met de elektriciteitscentrales en verdeelstations open en bloot in het landschap parkeren. In mijn tijd was er altijd de angst dat de Russen zouden komen. Nou die hoeven niet meer te komen. Één handige hacker kan vanuit zijn luie stoel alle knopjes in één keer omdraaien en dan gaat niet alleen het licht uit in Nederland of België. Dan kom je nergens meer in je Tesla, werkt je smartphone niet, je kunt niet koken, niet wassen, niet scheren want we zijn allemaal heerlijk verslaafd aan het elektrieke netwerk.

Nog veel leuker zijn de zendmasten. Boze leden van de aluhoedjes vereniging zijn bezig hun frustratie te uiten op de reeds bestaande masten. De overheid blaast hoog van de toren maar heeft geen idee waar ze het moeten zoeken. Ondertussen fikt de ene na de andere zendmast af. Want die staan net als de masten voor de elektriciteit, open en bloot in het landschap. Alleen eenden in een vijver afschieten is makkelijker. Zelfs de stomste terrorist snapt dankzij deze voorbeeldige acties van deze bezorgde burgers wat hij moet doen.

Een beetje terrorist zeult tegenwoordig niet meer met bommen, die steekt een reageerbuisje in zijn zak. Het coronavirus is een prima voorbeeld voor een gek met een haat tegen de menselijkheid. Materiaal is er zat voor handen want al die laboratoria zijn nauwelijks met meer beveiligd dan een paar gorilla’s van één of ander beveiligingsbureau. Precies, apen die ze een kunstje hebben geleerd. Geen anti terrorist brigades dus. Die hebben we allemaal keurig netjes weg bezuinigd. Net als de rampenbestrijding, de tankbrigades en meer zeer nuttige zaken in crisistijd. En met de mensen wandelt ook de kennis de deur uit.

En dan hebben we nog een volledig gesloopt zorgsysteem over. Een heel leger zorgspecialisten de laan uitgeschopt, ziekenhuizen in faling laten gaan en geen poot uitsteken om waar dan ook iets meer te doen dan basics. De financiering ervan zoveel mogelijk af willen wentelen op de ‘marktpartijen’. In de zorg gaan miljarden om en er wordt nauwelijks gecontroleerd of beheerd. En toen kwam corona en steunde en kraakte de hele keten. Een heel land is afhankelijk geworden van mensen die op hun tandvlees lopen en zich aan de nagels moeten optrekken om iedereen te kunnen helpen.

Jarenlang is er een preventieprogramma op gezet waarbij veel sporten en gezond eten de pijlers van de gezondheidszorg moesten worden. Fitte mensen werden immers niet ziek en dus was een uitgebreid zorgnetwerk niet nodig. Degene die verantwoordelijk zijn voor deze kaalslag struikelen nu over elkaar heen om mee te willen helpen met de ‘oplossing’. Om vervolgens de held uit te hangen.

Want elke keer komt de overheid met 1001 smoezen om hun repressieve maatregelen goed te praatten en hun eigen onvermogen te maskeren. In de coronacrisis koos Nederland voor een scenario waarbij de ziekenhuizen niet zo snel overbelast zouden raken. Dat was geen kiezen maar bittere noodzaak. Een harde lockdown had immers het hele zorgsysteem kunnen laten crashen. En als je mobiele netwerk dan zo kwetsbaar is voor de hulpdiensten, bescherm het dan beter! Of nog beter; zet het om in landlijnen. Maar het vertrouwen van de overheid in nieuwe technologie is vaak groter dan de maakbaarheid ervan. De belastingdienst die miljarden heeft gestopt in een niet werkende automatisering, Politiediensten die een mobiel systeem kregen dat nog steeds niet goed wil werken en ga zo maar door.

Met name in Nederland is er een tendens van “alles komt goed” en het “zal allemaal wel wat meevallen”. En dat is nu een dodelijke naïviteit gebleken, zoals ik al jaren heb voorspeld en veel virologen en ex-militairen met mij. Men gaat er vanuit dat de Russische beer wel getemd is en die handvol terroristen wel in de hand kunnen worden gehouden door skeleton crews van marechaussee en veiligheidsdiensten. Voor de rest vertrouwd men op de NATO en de EU. Inmiddels weten we dat de nato in europa een politiek doekje voor het bloeden is en de EU gaf niet thuis maar ging naar huis toen de corona opdook.

En als we geen terroristen hebben, dan halen we ze wel op moet men gedacht hebben. Duizenden vluchtelingen overstromen het land en volgens sommige mensen zijn dat allemaal lieve jongens die een beter bestaan zoeken. En als een land aan de buitengrens dreigt te bezwijken onder de buitenlandse druk, haalt men de schouders op. En wederom moet een handvol mensen de zaak oplossen.

Dat er nog niets ernstigers is gebeurd dan dit is enkel maar omdat onze potentiële vijanden voorlopig danwel te stom danwel te onmachtig zijn. Maar het grootste gevaar komt van binnenuit, een regering die constant achter de feiten aan loopt en een bevolking die niet wil zien. Hopelijk helpt dit een beetje tegen deze blindheid.

Sterf!

Kom je bij de dermatoloog om een stukje uit je te laten snijden. En zie ik daar de stikstof staan. Dus ik vraag om al die onverdachte plekken op mijn lichaam eens weg te halen. Veel ouderdomswatten dus. Ik zie de beide meiskes naar elkaar kijken…

Dat is dus wat ik veel meemaak. Die ouwe zak, heeft kanker, hoelang zou die nog hebben? Dus staan ze niet te springen om je te helpen. Je gaat toch dood, kost alleen maar geld. Zelfde voor de blaar op mijn voet. Die zit er al meer dan dertig jaar maar wordt de laatste tijd vervelend. Dus ik wil hem weg hebben. Zelfs de houding verandert. Het opperhoofd van de dermatologen bekijkt het en begint te sputteren. Ik stel hem gerust, het hoeft vandaag niet. Je gaat toch geen behandelingen meer geven aan stervende mensen?

Of ik doodga, is nog maar de vraag. Niet als het aan mij ligt in ieder geval. Maar goed, ik heb wel kanker natuurlijk. En nog een paar andere dodelijke kwaaltjes. Dus feitelijk ben je al opgegeven, vooral door de wat jongere mensen. En dan krijg je dit gedrag te zien. En is het “heel vervelend” dat u doodgaat maar….. en dan komt er een of ander lulverhaal. Godzijdank heb ik een verzekering die daar anders over denkt.

Maar goed, ook al heb je geen kanker, dan hebben we nog wel corona voor u. Want u bent de kwetsbare groep en die overleefd het toch niet. Want straks lopen er allemaal immune dragers rond en je kunt de oudje niet eeuwig willen opsluiten. Dus gaan er nog veel meer doden vallen, niet enkel in de verzorgingstehuizen en bejaardendumps. Voorlopig is een beroep in de zorg de beste kans op jobzekerheid.

Hoe dan ook, were f*cked. Want boven de 70 jr mag je zo doorlopen naar de hospice. En bellen de huisartsen stad en land af op zoek naar gepensioneerden die vinden dat ze een ‘voltooid leven’ hebben en afstand doen van hun recht op leven. En tot mijn verbijstering lees ik de kranten allerlei (stemmings?)verhalen over brave oudjes die het wel goed vinden zo. Hebben allemaal een goed leven gehad vinden ze. Hun hele leven bij dezelfde baas dezelfde domme handelingen verricht. Geen hoge eisen aan het leven gesteld denk ik dan. Tja, dan zul je er ook wel makkelijk afstand van kunnen nemen.

Maar mijn leven is nog niet voltooid, nog lang niet. Mijn vrouw en ik hebben ons hele leven hard moeten werken. We hebben ons best gedaan het leven in ieder geval voor dieren een beetje te verbeteren. We hebben daarvoor veel gepionierd, voor de optocht uitgelopen soms, geëxperimenteerd, enz. En als je tegen de stroom in gaat, moet je hard zwemmen. Nu zijn we er klaar mee en willen we graag nog een paar dingen samen doen. Eens naar een dierentuin gaan om te kijken, niet om de dieren te verzorgen. Dat gaat niet want door de corona zit overal een slot op.

Ik ben veroordeeld tot quarantaine, vrijwillige eenzame opsluiting. Ik zie soms weken geen levende ziel. Alleen mijn vrouw, die noodgedwongen nog werkt, komt elke dag thuis. En dan maar hopen dat ze geen coorna heeft meegenomen. Ze is één van die vele zwijgende mensen die dagelijks het risico nemen en hun leven op het spel zetten. Het einde van mijn leven; opgesloten, afgedankt, wachtend op de dood. En als je er dan eens uit mag naar het ziekenhuis, krijg je het gevoel dat ze denken “verd*mme, leeft die nu nog?” Maar mijn recht op willen leven kunnen ze me niet afpakken. En ik laat het me ook niet afpakken. Ik geef het niet op in ruil voor dat van een relschoppende jongere die op een “schijt aan de corona feestje” is besmet geraakt. Met welke arrogantie wil men beschikken over mijn leven?

Wat is dit voor een samenleving die haar ouderen bij het oud vuil parkeert?

Dom Dier

Zijn die dieren nu zo dom of wij nu zo slim?
Dom varken! Een nogal eens gehoorde kreet op de werkvloer als er weer eens fout gaat. Het getuigt in ieder geval niet van intelligentie van degene die deze kreet bezigt. Het varken is met de aap en de dolfijn een van de meest intelligente dieren op deze planeet. Maar er zijn er meer. Het hangt er alleen van af of en hoe je het wilt zien.

Mocht u weer eens op het platteland verzeild raken kijk dan eens naar een vlucht ganzen. Die stijgen op en landen simultaan op een weilandje van een paar vierkante metertjes. Probeer dat nu eens uit met een paar piloten op een veldje op Schiphol. Dat wordt gegarandeerd een reuze rotzooi! Hoezo dom gansje?

Nog mooier zijn een groep Gerbils (woestijnratten). Pak een oud aquarium, zet er een paar gerbils in en speel voor Gamma bouwmarkt. Dus miep er een paar oude kranten in, sprokkel een paar takjes, een paar oude closetrollen, wat u maar voorhanden heeft. Wat je dan ziet is dat die gerbils gaan bouwen. Voor je het weet overstijgt hun bouwwerk de rand van de bak. Die bouwen complete gangenstelsels in verschillende lagen, vele malen hoger dan zich zelf. Complete flatgebouwen dus. En dat doen ze dan zonder bouwtekeningen, zonder werkoverleg en zonder vakbond…

Dieren beschikken over eigenschappen waar wij mensen alleen maar van kunnen dromen. Postduiven die schijnen te beschikken over een ingebouwde GPRS. En wat te denken van de hond die op het graf van zijn baas gaat liggen in de wetenschap dat niemand die hond heeft verteld waar zijn baas precies begraven ligt! En zo zien we dieren wonderbaarlijke zaken doen en tegelijkertijd verslijten we ze voor dom. Hoe dom is dat nu weer?

Privacy

Privacy, een echo uit en ver verleden toen we nog onbespied zorgeloos konden genieten van de dingen die we deden. Niet door duizenden digibits en bytes gevolgd werden. Niemand wist waar je zat of wat je deed.

Dat is nu wel even anders! Met meer camera’s dan mensen die ons elke beweging volgen. Met straks een data netwerk op elke hoek van de straat dat ons overal kan volgen. Zolang u uw smartphone maar op zak houdt. Dat ding vertelt overheid en commercie exact wat ze willen weten. Niks complottheorie, dagelijkse werkelijkheid! Daarvoor gebruiken ze maar 2 dingen; uw GPS bepaling en uw microfoon. Beide staan nagenoeg constant aan en anders worden ze wel remote aangezet. Iets dat zowel overheden als bij Google hebben toegegeven. Met als smoes dat ze worden gebruikt om de vertaalmachine voor video’s op Youtube te verbeteren. Sure, maar als ik een dagje over schoenen praat, kan ik de volgende dag geen website meer bezoeken zonder dat ik schoenenreclame te zien krijg.

En ik heb geleerd dat het op internet niet meer belangrijks is wat mag maar wat kan. En als het kan, dan gebeurt het ook. En iedere hacker op zijn zolderkamertje zal het ook altijd proberen. Maar niemand zal het toegeven. Banken betalen zwijgend een vermogen aan schade en overheden ontkennen staalhard het gebruik van echelon. En als we type als Julian Assange en Edward Snowden mogen geloven, doen sommige overheden Google verbleken als het om nieuwsgierigheid gaat.

Maar zo moeilijk hoeft men vaak niet eens te doen. Om een lening of hypotheek te krijgen vullen mensen alle vragen keurig netjes in. Tot en met de kleur van hun onderbroek toe als het moet. Online, op internet bij clubs waar je een half dozijn vraagtekens bij kunt plaatsen. En ze zweren allemaal de wet op privacy te handhaven. Yeah, Sure!
Samen met de hoeveelheid persoonlijke gegevens die men op de social media ophoest, worden zaken als identiteitsdiefstal, stalking etc., een makkie. De reden waarom een hoop mensen graag anoniem blijven op internet.

Je moeder stuurt mij.....

En dan zijn er van die naïevelingen die vinden dat ze niets te verbergen hebben. De keurige oppassende burgers die met naam en toenaam op internet staan. Maar als je dan een keer moet te solliciteren, wordt je ineens geconfronteerd met uitspraken die je zelf al weer vergeten bent. En dit soort 'hengelaars' zijn niet afhankelijk van Google voor hun resultaten! Want binnen een discussie op internet worden er snel dingen gezegd die je IRL nooit zo zou zeggen.

En soms nemen opponenten de zaken wel eens wat te hoog op en gaan van virtueel naar real life. Dat wil zeggen, ze komen wel even langs. Weer anderen gebruiken de verkregen gegevens over u voor het bestellen van bijv. een vrachtwagentje vol zand, af te kiepen in uw voortuin. En dat is nog maar een standaard grap. Bij een bak zoutzuur over uw nieuwe auto wordt het al snel een stuk vervelender. En als uw kinderen door een vreemde van school zijn gehaald, slaat de paniek al snel toe.

Je hebt aan 1 gek genoeg!

En als u denkt dat het allemaal wel mee zal vallen, aan eentje heeft u genoeg! Eén persoon kan u het leven al ondragelijk maken. Niet alleen kan een foto gaan zwerven op internet, ook kwaadsprekerij kan makkelijk een eigen leven gaan leiden. Het van internet afhalen van smaad en laster is bijna onmogelijk. Het verdwijnt op de ene url en verschijnt op de andere. En dan mag u telkens weer opnieuw een procedure opstarten. Onze Lieve Heer heeft een aantal rare kostgangers en het is te hopen dat u er nooit tegen eentje oploopt. De praktijk wijst echter uit dat als u ook maar één onvertogen woord tegen de verkeerde persoon gebruikt, u dat uw hele leven zult berouwen.

Geloof mij; u heeft meer te verbergen dan enkel uw pincode!

Just me

Soms vraag ik me wel eens af waarom ik nog schrijf. Ondanks dat dit blog duizenden keren per maand wordt bezocht. Maar mijn grootvader zei altijd dat je dingen die je deed voor  jezelf moest doen en niet voor anderen, anders raakte je enkel teleurgesteld. En hij had gelijk. Dit artikel is er zo eentje.

Ziekenhuizen, een instelling waar je naar toe gaat als je ziek bent of zoals in mijn geval, doodgaat. Daar helpen ze je dan mee. Dat doodgaan hebben we nog een beetje uitgesteld, dat doen we later wel eens. Ziek blijf ik altijd want ik verzamel bij voorkeur kwalen die onbehandelbaar zijn. Op kanker na, die bleek tot ieders verbazing wel behandelbaar. En mijn ‘genezing’ wonderbaar. Maar mijn lichaam heeft me nog nooit in de steek gelaten al had soms wat hulp nodig van de jodiumhengsten.

Ik ga absoluut dood in een ziekenhuis, niet aan de kwaal maar aan heimwee. Dat is ze niet uit te leggen maar ik leef op een ander ritme; het ritme van de natuur. Voor mij is het kunstlicht in de ziekenhuizen moordend. Ik leef bij het licht van de dag, mijn bioritme draait mee met dat van Moeder Natuur. Als het licht me niet wakker maakt zijn het wel de zingende vogels of de eekhoorns die over het dak razen.

Ik leef midden in de natuur, een houten chalet op een verblijfspark midden in een naaldbos. Ver weg van de drukke stinkende steden. Waar mensen geen tijd voor elkaar hebben en je aankijken alsof je buitenaards bent. Ik ben een onderdeel van die natuur geworden. Als om deze tijd de natuur begint op te leven, doe ik dat ook. Ik schrijf minder en beleef meer om later over te kunnen schrijven. In de winter als alles in diepe slaap is. Dan leef ik als het ware op de waakvlam. Schrijven is dan mijn uitlaatklep.

Mijn vaste getrouwe is dan een roodborstje dat zich elke dag even laat zien en altijd op dezelfde gekrulde boom. In het voorjaar echter komen de mezen, de vinken en een doodenkele mus. Dan ritselen de struiken van het leven en vullen zich de vele nestkastjes. Dan levert het naburige bos weer het gewenste kijkgroen voor de dan nog afwezige recreant. En dan zie ik de buizerd bidden boven de akkers, op zoek naar zijn ochtend ontbijt. Voorjaar is de mooiste tijd van het jaar.

De natuur is echter een geheel, je kunt er geen stukje uitsnijden en mee naar huis nemen. Dat gaat dood. Net als ik in een ziekenhuis. Ondanks al die professionele zorg, die lieve zustertjes en mijn Sister Morphine. Ze kunnen je een tijdje in leven houden maar uiteindelijk wint de natuur en dan laat zelfs mijn lichaam mij in de steek. Binnen twee dagen na mijn ontslag was mijn lichaam echter weer gereset en voelde weer als vanouds aan. Dat kunnen ze niet begrijpen. Hoe een mens zo snel kan herstellen. Maar ja, die kennen de krachten van de natuur dan ook niet meer. Daar is dit type mens wel heel erg van vervreemd.

Niet kunnen begrijpen dat ik niet elke dag onder douche sta om die beschermende biofilm van mijn lichaam te schrobben. Zonder dat maakt elke bacterie een kans. Het is het zelfde als breedspectrale antibiotica, als amoxilline of als zilverwater, het vermoord elke bacterie in je lichaam. Ook die paar die je wel nodig hebt. De klinisch levende mens die doodziek kan worden in de natuur of tussen de beesten.

De enigste die dat begrijpt is de dierenpartij. Zij zien de overdacht van dierziektes met name uit de natuur. Dat ze dat vervolgens projecteren op gehouden dieren met name landbouwvee is logisch. Boeren bashen is immers hun hobby. Maar inderdaad, de dieren in de natuur is iets om naar te kijken, niet om aan te raken of al te zeer mee te bemoeien. Geen uit het nest gevallen vogeltjes gaan redden en zo. De natuur is Live and Let die.

Vanmorgen zag ik Manke Nelis weer voorbij strompelen. Manke Nelis is een houtduif met een gebroken pootje. Hij komt al drie jaar voorbij. En elk jaar is het een vreugde om hem weer te zien. Neiging om hem ‘te helpen’ heb ik niet al heeft het dierverzorgingsinstinct de neiging om toe te schieten. Hij kan zich er mee redden en neemt het leven zoals het komt. En dat is een les die we allemaal kunnen gebruiken. Minder willen plannen en regelen en het leven meer op je af laten komen.

Sinds mijn vrouw en ik die instelling hebben overgenomen, is ons leven een stuk makkelijker geworden. Je kijkt wat er voorbijkomt en je pikt eruit wat je aanstaat. Die dingen die je leuk vindt om te doen. Af en toe een verhaaltje als dit schrijven bijvoorbeeld. Ook al leest er geen hond.

Übermensch

De soort mensen die heerst over anderen. Deel van de rassentheorie van een megalomane gek. Op herhaling in Nederland.

Triage noemen we het met een net woord. Bij de deur van het ziekenhuis moet worden bepaald wie een kans krijgt op overleven en wie niet. Reeds algemeen aanvaard is dat we de ouderen die kans gaan ontzeggen. Omdat we de fitteren en jongeren de kans moeten geven. Die hebben meer recht op leven. Dus een oude gedecoreerde man die zijn hele leven ten dienste van de maatschappij is geweest moet plaats maken voor een zielige kopschopper met een strafblad langer dan mijn arm? Welke criteria wil je potdomme aanleggen?

Wat is de waarde van een mensenleven? Langs welke meetlat wil je dat leggen? Wie zal dat bepalen? Er was een tijd dat we homo’s, zigeuners, joden, zwakzinnigen, gehandicapten over de kling joegen omdat ze niet paste in het wereldbeeld van een elite groepje. Die elite hebben we nu ook. En vandaag zijn het de ouderen, de dikke mensen en morgen vindt de grachtengordel dat de vleeseters, de rokers e.a. mensen met smerige gewoonten geen recht van leven meer hebben.

Reeds gaan er stemmen op om mensen met obesitas maar te gaan weren. Als of iedereen met overgewicht daar iets kan doen. Van mensen met apneu is bijvoorbeeld bekend dat ze dankzij die aandoening erg in gewicht aan kunnen komen. En zo zijn er wel meer kwalen.  Mensen met copd maken geen schijn van kans bij een corona besmetting zo is de mening. Er is ook niemand die ook maar een poging zal wagen. Je wordt opgegeven omdat je een ziekte hebt.

Onmenselijk en onwenselijk hoor ik mensen zeggen. Is het ook maar halve bij die afschuw, blijft het er ook bij. Want als de elite weer eens dit soort keuzes promoot, is het akelig stil. Op een paar dwarsliggers na. Rebellen die iets verder kunnen nadenken en de onderliggende gedachtegang herkennen. Want als die keuze in deze extreme situaties gemaakt gaan worden, gaan ze dat straks als alles voorbij is ook doen bij zorg -en levensverzekeringen, jobselectie, rijbewijzen etc. etc. Het is het voorportaal van het selecteren en fokken van de übermensch.

Ik verwacht geen project Lebensborn terug maar het zal me niet verbazen als het begrip ‘ongewenste zwangerschap’ flink opgerekt gaat worden. Samen met dogma’s als ‘alles samen’, ‘blijf bewegen’ en andere kreten is de basis gelegd voor een griezelige maatschappij waar u binnen het profiel moet passen. Opgelegd naar maatstaven van een select gezelschap dat feitelijk ongestoord zijn gang kan gaan. De kraamkamer van elke totalitaire staat, democratisch of niet. Waar men met micromanagement de mens vormt naar een wensbeeld.

Uit het verrieden is een les te leren. Het waren niet zij die deden maar de miljoenen die lieten doen.

Voor de overlevenden

Brabanders zijn een gezellig volkje. Men komt graag buurten, drink een pilsje met elkaar (of een paar meer), danst met elkaar en viert met elkaar elk feestje dat er maar te verzinnen valt. En negen maanden na carnaval is er altijd weer een geboortegolf. Dit jaar echter kreeg het coronavirus een lift van de liefde.

Brabant was de haard van het virus en dankzij de Hollandse nuchterheid (lees: naïviteit) en het absolute falen van het RIVM, kon het zich razendsnel verspreiden. Werd er in de eerste berichtgeving nog over mensen gesproken, al snel werden mensen slechts cijfers in een statistiek. Deel van de beruchte berekeningen van het RIVM.

En toen schoot de regering in actie met de voor haar gebruikelijk snelheid. M.a.w. men liep keurig netjes achter de feiten aan en reageerde op de ontwikkelingen. Maar reageren is nog geen regeren. Regeren is vooruitzien en daar ontbreekt het een beetje aan. Bovendien zat men met een klein probleempje, men had de laatste jaren systematisch de zorg afgebroken en dus was er geen capaciteit voldoende om een crisis van de omvang het hoofd te bieden.

En aldus mocht het opperhoofd van de RIVM een plan maken dat er voor zorgde dat de capaciteiten van de zorg niet liet overkoken. En dat plan werd vervolgens door de baas van het land aan het volk meegedeeld. En het volk, volgzaam als altijd, stond te juichen. Strak plan! In het buitenland dacht men daar toch anders over en de grenzen werden door de buurlanden dicht gemetseld. Maar Nederlanders weten altijd alles beter dus dat wordt gewoon genegeerd.

En dus mogen we elkaar niet meer in de armen vallen en moeten afstand van elkaar houden. Geen idee waarom als de gedachte achter het hele idee is dat men elkaar dient te besmetten om zodoende de groepsimmuniteit te bereiken. Maar dat gaat dan weer te ver want dan lopen die laatste paar ziekenhuizen alsnog te snel vol. De oppositie schreeuwde terecht moord en brand maar de hoera roepende meerderheid weten alles beter en dus wordt elk ander plan meteen afgeschoten.

En moeten we allemaal thuis blijven en is verder sociaal contact verboden. We mijden elkaar in de supermarkt als hadden we allemaal de pest. Het lijkt op een samenleving waar mensen elkaar met argwaan bejegenen. De angst is onder mensen gaan wonen. En ik moet eerlijk toegeven, toen ik voor een bloedafname in het (Brabants) ziekenhuis moest zijn, voelde ik me ook niet prettig. Want ondanks alles, loopt daar nog steeds alles lekker door elkaar en langs elkaar.

Er heeft van alles te lijden onder deze epidemie, de economie voorop. Maar de grootste verliezer van dit alles is de menselijkheid. Samen komen we hier wel uit volgens de hosanna brigade. Vraag is enkel hoe. Wat is er erover van de oude mensen die alleen op hun kamertjes zitten? Waar de boodschappen voor de deur worden gezet en die elke vorm van menselijk contact hebben moeten ontberen. Hoe beschadigd zijn de mensen die via de telefoon afscheid hebben moeten nemen van hun geliefden? Die hebben moeten sterven, alleen in een koude kille en vreemde omgeving.

Deze coronacrisis zal diepe sporen trekken in de samenleving. En er zal blijvende wrevel zijn tussen mensen die verliezen hebben geleden en die onwetende sukkels die het af blijven doen als een griepje. Men zal spreken over de tijd voor en na de corona crisis. Maar hopelijk zal men ook spreken over Jaap en Klaas en Fientje en Fatima. En zullen niet de mensen die er in zijn gebleven afdoen als slechts cijfers en stipjes op een kaart met grafieken.

Voor de overlevenden de hoop dat liefde voor elkaar alles zal overwinnen en we weer hand in hand kunnen lopen zonder vrees maar met de hoop dat we dit niet nog een keer hoeven te doorstaan.