vrijdag 27 maart 2020

Mijn generatie

Een tijdje geleden, midden in de winter, bezocht ik een bejaardendump. Voor de deur in dikke jassen zaten enkele bejaarden voor schoorsteen te spelen. Eentje met een dikke sigaar die zo lekker rook en een paar zaten met hun shaggie het milieu te vervuilen. Ik besloot even mee te doen.

Ik vroeg hen waarom ze buiten in de kou stonden. ‘We mogen binnen niet roken” was het antwoord. Pardon? Dus oude mensen die hun hele leven lang hadden gerookt, werden nu naar buiten de koude in gejaagd? Het is van de zotte en godgeklaagd. Zelf heb ik meer dan 50 jaar gerookt en dan stop je daar niet zo even mee. Het is niet alleen een gewoonte geworden, het is een verslaving.

Niet aan de tabak maar aan de rotzooi die ze er door de jaren heen door hebben geknoeid om je verslaafd te houden. Want je kunt mij niet wijs maken dat zo’n plant wil groeien met 70 giftige stoffen in zijn bast, zoals er op de pakjes staat te lezen. Men had ook die tabaksfabrikanten kunnen aanpakken die het er door mixen dan hoef je niet stokoude mensen op hun oude dag zo te pesten.

En dat is gelijk mijn punt; elke generatie wordt groot met een aantal waarden. Deze generatie maar ook de mijne zijn groot geworden in een tijd dat roken nog heel normaal was. En als je dan wetten maakt die het moeten verbied omdat het ongezond is, OK. Maar pak dan de generatie van het tijdsframe waar in je zit.

In het zelfde bed ziek is het verlangen om geen vlees meer te eten. Ook een goed idee (zolang je het niet overdrijft) maar begin bij de nieuwe generaties! Als je het niet eet, mis je er ook niets aan. En zij zijn veerkrachtig genoeg om te wennen aan dit soort diëten. Maar mensen die zijn groot geworden met een aardappelen, vettte jus, groente en een stuk vlees op hun bord, moet je daar niet mer mee lastig willen vallen. Als er nieuwe generaties zijn met andere eetgewoontes, prima. Dat is de keuze van die generatie.

Elke generatie maakt zijn eigen keuzes. En dan kun je honderd keer roepen “dat is niet van deze tijd” maar het was of is wel van mijn tijd! Jongeren zijn idealistisch, net als wij vroeger, maar ze zijn geen eigenaar van het tijdframe, enkel van de toekomst. Dat ze de wereld willen verbeteren, prima. Maar als er ergens een deur piept in het huis, hoef je niet meteen het hele huis te gaan verbouwen. Veel mensen die ouder worden zijn niet meer op zoek naar grote veranderingen in hun leven. Toch worden ze gedwongen mee te gaan in de wensen van de generaties voor hen.

Ouderen weten wat het was om jong te zijn maar jongeren weten niet wat het is om oud te zijn. Respect voor de oudere generaties is er nauwelijks mee. Je bent snel een ouwe zeur die loopt te drammen over ‘vroeger’. Politieke partijen die zeggen op te komen voor ouderen, lopen te slapen op dit punt. Sommige politieke partijen fluisteren zachtjes over ‘voltooid leven’ vrijwillige euthanasie en de vraag of je na een bepaalde leeftijd ze nog moet helpen. Triage tijdens een epidemie waarbij een leeftijdsgrens wordt gesteld voor medische hulp.

Als men op deze wijze doorgaat en ik een blik in de toekomst waag, zie ik waarheid in de uitspraak: “Oud, iedereen wil het worden, niemand wil het zijn”

donderdag 26 maart 2020

Dierverzorging old skool

Dierverzorgers zijn niet veel meer dan strontschuivers tegenwoordig. Dat was vroeger wel anders. Toen was het nog een vak. “Om dieren te verzorgen heb je voldoende idealisme nodig om het vol te houden en voldoende realisme om het te kunnen” En dat laatste hadden de ‘dierenvrienden’ nog al eens moeite mee. Daar is het dan ook geen vak voor. Teveel Antropomorfisme en niet de beentjes op de steentjes kunnen houden. En toch zit het hele land vol met dit soort ongediplomeerde dierverzorgers.

En al die leken gaan zich dan bemoeien met iets als de OVP. Praten met termen die ze ergens hebben opgepikt en het goed doen in de één of andere discussie. Je zou bijna denken dat ze weten waar ze het over hebben. Als dierverzorgers keken we er anders naar. Gewoon een hertenkampje van de overheid met wat koeien en paarden. Op een gegeven moment groeit de zaak tegen de hekken omhoog en begonnen er een aantal te creperen. En dan moeten er rechters en overheid aan te pas komen om dat te legaliseren. Je kunt er ook gewoon dierzorg op los laten.

Als je overheden en allerlei ‘dierenvrienden’ op dit soort dingen worden los gelaten dan weet je als dierverzorger dat de dieren de rekening gaan betalen. De overtreffende trap voor de vijand van de dieren was dan ook: vijand-doodsvijand-dierenvriend. En dan had je de boeren nog. Hun definitie van dierwelzijn week nog al af van de onze. Maar goed, vraag een burger, een boer en een activist naar wat het betekent dan krijg je verschillende antwoorden. Er is nog niemand in staat geweest daar een universele en algemeen aanvaardbare definitie voor te vinden.

De meeste boeren keken in die tijd enkel naar hoe je dieren kon houden met een minimaal aan kosten en maximale opbrengst. Dat is onder druk van het publiek de laatste decennia verbeterd maar is nog wel de uitgangspositie. Wij kijken naar de natuurlijke biotoop en de intrinsieke waarden van een dier en wat er voor nodig was om daar zoveel mogelijk aan tegemoet te komen met inachtneming van de omstandigheden. Toch bouwde je met sommigen wel een band op. Vooral als ze er zelf en hun dierenartsen er niet meer uit kwamen.

We waren geen activisten. Zolang je een dier onder beheer had, zorgde je ervoor op de beste manier die je kon. Met de kennis, wijsheid en mogelijkheden die je op dat moment had. Wat er daarna met die beesten gebeuren was niet onze zaak. We ware er niet om de wereld te verbeteren. Ik kon rustig een wilde fazant verzorgen die aangeschoten was om hem daarna weer los te laten. En als die daarna alsnog afgeknald werd, soit, thats life. Geen activist die het snapt. Maar goed, die begrijpen of willen ook de term ‘beheer met het geweer’ niet begrijpen of aanvaarden.

Ik heb alles door mijn vingers gehad, van muis tot olifant. Letterlijk. Je kwam in dierentuinen, bij dierhouders en hertenkampjes, het circus en overal waar we dieren hadden. Je leerde on the fly want een opleiding was er toen nog niet. Internet ook niet en dus zat je soms uren in de bibliotheek te zoeken naar informatie over een trapogaan of een hagedis. Thuis had je Lorenz, Brehm en meer van die zware dikke boeken op de plank. Je las jezelf soms een versuffing want alles wat interessant wat je voor je neus kreeg.

Bovendien had ik rechtstreeks toegang tot wat universiteitsbibliotheken wat met de komst van internet enkel maar beter werd. En er was altijd wel een wetenschapper die het nodige wist. Ik heb wat kilometers gemaakt in die tijd! Maar ja, toen was de benzine nog betaalbaar en mijn oude R4-tje zoop niet zoveel. Dat oude vehicle heeft een hoop diersoorten in de laadbak gehad! Bakken vol met pluizige witte New Zeelanders ( slachtkonijnen), slangen, kalveren, schapen, alles paste in dat gekke ding. Als ik ooit het geld ervoor heb koop ik weer zo’n ding met zijn naaimachine motortje in het vooronder. Gewoon, uit pure nostalgie.

Het idealisme waar we ooit mee begonnen waren verdween langzaam toen we eerste proefdierencentra tegen kwamen. De zorg die we daar zagen was zeer professioneel en we leerden er een hoop. De ethische grenzen verschoven langzaam. Je leerde de betrekkelijkheid van dierenopvang en meer van dat soort onzin. Langzaam begon ik mijn eigen proeven op te zetten. Dieren pesten om kennis op te doen die je later op andere dieren kon toepassen. We experimenteerden vooral veel met alternatieve middelen. Het zorgde ervoor dat we er zeer effectief in werden.

En natuurlijk bleef je idealistisch met een vleugje activisme. We deden o.a. beslagleggingen voor Justitie bij zogenaamde boordfokkers waar de zaak een beetje uit de hand was gelopen. Tegelijkertijd echter adviseerde ik ook broodfokkers. Ik kan me nog één zo’n eigenwijze klootzak herinneren die maar niet om wilde. Ik stelde hem toen voor 1 kennel mij toe te wijzen en die zou ik dan op mijn manier runnen. En net als de boeren die Anton Coolen in zijn boeken beschreef, je krijgt pas gelijk als ze het voordeel in hun handen hebben. Die vent ging om na mijn praktijkvoorbeeld en runde daarna de zaken wat professioneler en vooral diervriendelijker.

Hetzelfde probleem had ik vaak bij de boeren en daar haalde ik dan de zelfde truc uit. Met praktijkvoorbeelden proberen ze te overtuigen. Zo is ons lammerproject ook opgezet. De boer waar wij mee samenwerkten had soms tot 90% uitval in zijn stallen met eendags lammeren. Deels ook door tijdgebrek. Wij hebben toen een systeem opgezet dat wel werkte en hadden een uitval van een paar procent. We gingen wat (te) lang door omdat we nog meer toepassingen zagen maar daar was nauwelijks interesse voor. Ze deden het immers al 30 jaar zo dus het zou nog wel 30 jaar goed gaan. Nieuwe inzichten waren maar moeilijk aan het boerenverstand te peuteren.

Het duurde dan vaak ook lang voordat kennis uit de laboratoria en proefinstellingen op de stalvoer door sijpelde. Beetje begrijpelijk is het wel want boeren zitten tegenwoordig gevangen in allerlei constructies die het hen moeilijk maakt wijzigingen door te voeren. Inzake dierwelzijn echter hebben ze nog steeds sterk afwijkende meningen. Je kunt lullen van vandaag tot morgen maar een varken mesten onder de huidige condities staat nog steeds ver af van de natuurlijke biotoop van zo’n beest. Ik weet ook niet echt hoe je dat anders zou moeten doen maar kom me niet vertellen dat het beest het zo goed heeft.

En zo denk ik over vleeskippen (plofkip voor de stadsmens). Je kunt ze wel ‘diervriendelijker’ houden en langer laten leven maar dan verleng je enkel het lijden maar. En zoveel bewustzijn heeft zo’n dier nu ook weer niet dat het moord en brand schreeuwt over zijn behandeling. Die dieren weten niet beter en de verontwaardiging over deze ‘bio-industrie’ is dan ook niet terecht. Mensen weten weinig over kippen en varkens maar een mening erover heeft men wel. Gebaseerd op hu eigen antropomorfe insteek.

En dat is nu precies waar ik als dierverzorger en etholoog altijd tegenop liep. De onwetendheid van niet enkel de burger maar ook de dierhouder zelf. Men wist mij vaak precies te vertellen wat er aan voer in moest maar wat er in de kop van die beesten omging wisten ze niet. En de activisten al helemaal niet.
Er is nog zoveel te winnen in de dierzorg als men eens terug zou gaan naar de basis ervan en meer onafhankelijk onderzoek zou doen naar het gedrag van de dieren waarmee men moet werken. En met onafhankelijk bedoel dat er geen financiering in zit van belanghebbende partijen. Maar zolang er economische belangen spelen binnen de dierzorg, blijft het dier altijd het kind van de rekening.





woensdag 25 maart 2020

Boeren bashen

We worden allemaal ziek en de boeren zijn de schuld. Zoals gewoonlijk. Als de mussen van het dak vallen zijn ze nog schuld want ze zijn de favoriete kop van Jut voor elke dierenactivist.

Maar hoe zit dat nu werkelijk? Kun je de commerciële dierhouderij verantwoordelijk maken voor de epidemieën en pandemieën in de wereld? Nee, natuurlijk niet! De meeste virussen komen uit China en van de dierhouderij daar draait je de maag bij om. En de manier van vleesverwerking is een gruwel. Honden die levend gekookt worden om maar eens een voorbeeld te noemen. In keukens die er slechter uit zien dan mijn rommelschuur.

Vooropgesteld, boeren zijn niet mijn favorieten. Ik heb respect voor hun arbeidsethos maar hun (tunnel)visie’s kan ik vaak niet delen. Maar om ze de schuld te geven van zo iets als een corona epidemie gaat met te ver. Waar hebben die dierengekkies het dan over? Welnu, men is bang dat ziektes van dieren naar mensen kunnen overslaan. En boeren hebben veel dieren, dus ligt de conclusie voor de hand, zo stelt men. En de wilde dieren zijn weliswaar vaak de dragers maar die worden er niet ziek van maar brengen de ziektes wel over.

Tot zover juist en het is tevens juist dat sommige ziektes overdraagbaar zijn of kunnen zijn naar de mens. De vogelpest bijvoorbeeld had kunnen muteren en dan de mens ziek maken. Ja, en de lucht had ook naar benden kunnen vallen. Zelfde risico. Zo af en toe doet het dat en dat noemen we dan mist. De meeste dierziekten zijn echter niet overdraagbaar naar de mens en goed behandelbaar. Dat doen we echter niet, we ruimen elk dier op dat in de buurt is. Om te voorkomen dat het de mens ziek maakt. Zoals met de Q koorts.

Isoleren en behandelen is geen optie volgens de ‘deskundigen’. Dat is het dus wel maar het is maar net naar welke deskundigen je wilt luisteren. Ruimen is de veiligste optie, punt. Om te beginnen wil ik graag Ab Osterhaus citeren die al zijn hele leven hetzelfde zegt: De mens zal moeten leren leven met het feit dat virussen er altijd zullen zijn, muteren en dat er dus mensen ziek gaan worden. Maar i.p.v. naar deze hoog gekwalificeerde viroloog te luisteren, heeft men geluisterd naar iemand als Jaap van Dissel die constant achter de feiten aanliep. Kan ook niet anders want de man is voornamelijk bacterioloog en dan pas viroloog en totaal niet capabel om epidemieën te handelen.

Zijn theorie m.b.t. tothet controleren van een epidemie zijn gevaarlijk, of het nu lukt of niet. Wij deden het met kippen. De ziekte Coryza was epidemisch en stond op het lijstje van ‘ruimen indien noodzakelijk’. Particulieren echter waren niet meldingsplichtig. Gevolg dat onder bijna alle kippenhouders de ziekte aanwezig is. Maar omdat dieren drager kunnen zijn en niet lijder, duikt het onder. Wij met onze grote populatie van bijna 1.000 kippen melden het ook niet. We deden hetzelfde als van Disslel nu doet met mensen, we behandelden en zetten de dieren weer terug. Gevolg, andere dieren werden ofwel ziek of wel resistent. Dragers dus en geen lijders. Kreeg je nieuwe kippen dan werd 50% daarvan ziek. Een soortgelijk resultaat verwacht ik ook in de corona epidemie.

Hetzelfde was mogelijk met vogelpest en andere dierziektes. Je isoleert, je behandelt en je laat het weer gaan. Soms krijg je herbesmetting, soms niet. Hoe dan ook, je behandelt, punt. Uiteindelijk win je altijd. Ondanks de soms intensieve behandelingen werden WIJ nooit ziek. Dat heeft wee redenen; wij hebben een betere weerstand en wij nemen voorzorgsmaatregelen. We weten wat we doen en dat weten de boeren ook verdomd goed. Het is echter de particulier zelf die het probleem is al zien ze dat anders. In de tijd dat wij melkschapen hielden brak de Q-koorts uit. Dus plaatseten we quarantaine- en waarschuwingsborden op en rond het erf. Maar de recreanten fietsten vrolijk langs te zwaaien en reden soms, alle waarschuwingen negerend het erf op om lammetjes te komen knuffelen.

Net als nu waren er mensen die het allemaal maar onzin vonden en wel dachten dat het allemaal wel mee zou vallen. Dat deed het dus niet, ze werden ziek en de boer had het gedaan. Het frappante was dat wij midden in een driehoek zaten van drie geitenboerderijen die het allemaal hadden, wij niet. Een soortgelijk probleem met Coryza. Particuliere pluimveehouders vinden het allemaal onzin. Maar een boer moet ruimen als hij het krijgt, meestal vanuit een naburige particuliere kippenhouder die dragers heeft. Die bij de dierenarts te horen kregen dat het wel een griepje zou zijn. Logisch want als hij de waarheid zou zeggen, zou het moeten melden. Diezelfde dierenarts die dat wel doet bij de boeren.

Boeren en professionele dierhouders weten heel goed wat ze doen, de stadsmens niet. Ik zie mensen hun honden uitlaten en trots zijn als hun dier een rat vangt. Ratten zijn overbrengers van een heleboel ziektes. Totale onwetendheid dus en met die zelfde onwetendheid gaat men de boer beoordelen. Ik loop al meer dan een halve eeuw tussen de dieren en de enigste zooönose die ik ooit heb gehad was ectyma, een vrij onschuldige ziekte die blaren veroorzaakt. Bijna elke schapenhouder krijgt het een keer en is dan de rest van zijn leven immuun. Typisch genoeg ook een ziekte die regulier als onbehandelbaar geldt maar goed te behandelen is, geweten hoe.

Iedereen met te weinig kennis die in de buurt komt van zieke dieren of dieren die drager zijn van een ziekte, kan ziek worden. In zoverre is de angst terecht. En dan kun je twee dingen doen: de dieren ruimen of de mens erbij weg houden. M.a.w. laat de stadsmens lekker in de steden blijven en de boeren gewoon hun werk doen. Op het platteland hebben ze niets meer te zoeken. Ze hebben de weerstand er niet voor en het verstand niet om bij de dieren weg te blijven. Want boeren verminderen lost het probleem niet op, het aantal dieren blijft. Sinds de jaren ‘50 van de vorige eeuw zijn 95% van de boeren verdwenen, maar de dieraantallen bleven gelijk.

Het zijn allemaal van die schijnoplossingen. Je lost het stikstofprobleem ook niet op door het autobezit te halveren. De mens zal moeten wennen aan het feit dat er steeds vaker ziektes als corona opduiken. Veroorzaakt door de menselijk handelen, dat moet je willen en durven aanpakken. En ik zal moeten wennen aan het eeuwige gedrein van de dieractivisten.

dinsdag 24 maart 2020

Fake or not?

Wat is nep, fake news, wenswetenschap, onjuist? Hoe distilleer je uit die berg informatie die we dagelijks over ons uitgestort krijgen de waarheid? En waar bestaat die waarheid uit?

Om te beginnen, kijk eerst eens naar de brenger van de boodschap. Als een timmerman over elektriciteit gaat debatteren, luister ik maar half. Maar als hij het over zijn eigen vak heeft ben ik een en al oor. Wetenschappers zijn mensen die alles van één ding weten maar niets van alles. Het zijn geen allrounders. Toch wordt de mening van een raktetgeleerde voor waarheid versleten als hij het over dierwelzijn heeft. Meestal zijn persoonlijke mening maar ook dan lult hij uit zijn nek. Het feit dat hij gestudeerd heeft wil niet zeggen dat hij geen domme dingen kan zeggen.

Iets moeilijker wordt het bij de zogenaamde ‘fake accounts’ op de social media. Feitelijk gewoon anonieme accounts, slimme mensen doen dat nu eenmaal. Dan moet je vaak even de tijdlijn bekijken om te kunnen beoordelen of iemand weet waar hij het over heeft. En zijn/haar meningen weten te negeren want niet iedereen die anders denkt heeft automatisch ongelijk. Sommige leek-deskundigen vertellen meer ‘waarheden’ dan de beste expert. Domweg omdat ze vaak de praktijkervaring hebben.

Een arts die een interview geeft over zijn werk in een ziekenhuizen en praat over de werking van bepaalde medicijnen, geeft zijn eerlijke mening hierover. Commerciële of politieke belangen spelen daar niet mee. Hij heeft geen belangen. Anders wordt het als je dezelfde vragen gaat stellen aan de PR afdeling. Van de Chinezen is bekend dat ze zelden het achterste van hun tong laten zien. Interviews van Europeanen die daar wonen geven een eerlijk beeld van de samenleving. Bij verslaggevers of nog erger ‘journalisten’ wordt dat meteen een stuk minder. Daar spelen al snel politieke kleurtjes mee.

En dan kom ik op websites waar men het over die lieve pluizige beestjes heeft, een website over de verzorging van konijnen. Met een compleet antropomorfe benadering. Met tips over je het beestje moet borstelen. Complete diermishandeling dus. Net als bij paarden waar een hoop ‘kennis’ van paardebezitters op staan die absolute onzin is. Maar de industrie die jaarlijks mijlraden omzet in deze dierenbranche vaart er wel en houdt deze onzin in stand. Toch halen velen hun kennis bij deze commerciële partijen en website waar de banners en advertenties van deze leveranciers domineren.

En dan zijn er van die websites die graag ‘misstanden’ aan de kaak willen stellen. Meestal hun eigen persoonlijke leed. Die noemen dan man en paard en hebben slechts één doel; iemand beschadigen. Dat is hun doel, het is hun ‘waarheid’. En aangezien niemand zijn eigen tekortkomingen loopt uit te venten dus een behoorlijke eenzijdige kijk op zijn minst, meestal een wraakactie. Zo ben ik eens totaal afgebrand op een particuliere website. De rest van de website ging over…. sprookjes, jawel. Een prima plek dus voor zo’n verhaal.

De aard van de website is dus belangrijk. Er duiken de laatste tijd veel ‘nieuws’ websites op. De meesten zijn zwaar gekleurd, meestal politiek gekleurd. Ze geven hun standpunt, gezien vanuit hun perspectief. Het zijn dus vaak niets meer dan veredelde columns, opinies. Hetzelfde bij ‘informatieve’ websites. Veel gekopieerde wijsheden die passen bij de eigen waarheid. Kennis + ervaring = wijsheid en als die ervaring ontbreekt, is er dus sprake van gekopieerde wijsheid.

Tot slot; ik vraag mij altijd af wat het doel is van de brenger van al dat nieuws. Wat beoogt men er mee te bereiken? Preekt men louter voor eigen parochie of is men oprecht bezig andere mensen wijzer te maken. Niet iedereen die oprecht zijn levenservaringen verteld is een aandachtstrekker zoals sommige azijnjunkies iedereen willen laten geloven. Maar bij het lezen van wat dan ook dient u uw eigen meningen en voorkeuren even uit te schakelen. Anders doet u hetzelfde als veel van mijn critici. U haakt al af na drie zinnen maar heeft wel een mening.

En dat is het grote probleem, veel mensen hebben de meest uitgesproken meningen over de dingen waar ze het minst verstand van hebben. En dat zetten ze dan nog op internet ook als zijn de DE waarheid. Niets meer dan hun waarheid dus. En dat moet je weten te scheiden. Hopelijk lukt het u nu iets beter.

donderdag 19 maart 2020

Anoniem

Ik ben……

Vul op de stippellijn maar eens in wie u bent, in 1 woord! En wat zegt mij dat? Precies, NIETS! Tenzij u Jezus van Nazareth heet, daar heb ik dan wel eens van gehoord.

Op Twitter zeiken regelmatig mensen over anonieme account. Ik ben één van die anonieme accounts. En ik doe mijn uiterste best om anoniem te blijven. Helaas zijn er mensen die mijn echte naam wel kennen en ik heb even geen zin in het eeuwig durende gezeik dat ik mijn hele leven al aan mijn kop heb gehad. Ik heb nu eenmaal geen ‘normaal’ leven achter de rug zoals u in dit blog kunt lezen. Het is grotendeel autobiografisch met wat schrijvers vrijheden er tussen. Ik ben rebel en dus heb ik op de nodige teentjes gestaan.

Maar voor de grote massa ben ik grotendeels onbekend en dat wil ik even zo houden. Nu en in de toekomst. En ik voel er weinig voor om te eindige als Fortuyn en van Gogh. Dat is me in het verleden al zowat gelukt. Toen mocht dat nog, dwarsliggers slopen. Tegenwoordig krijg je net als Wilders beveiliging, vrijwillige quarantaine min of meer. Daar voel ik niets voor. Ik wil niet weer bewapend door het leven moeten gaan.

En ik ben de enigste niet. Ik ken een paar namen achter de anonieme accounts en hun reden ervoor. Vrouwen bijvoorbeeld met last van stalkers. Maar ook mensen die uit hoofde van hun beroep worden lastig gevallen. Deze maatschappij herbergt tamelijk intolerante mensen die iedereen met een afwijkende mening graag even persoonlijk komen verbouwen. Columnisten brengen dan ook een hoop tijd door om aangiftes te doen. Mensen met vooruitstrevende ideetjes moeten oppassen niet te ver voor de optocht uit te willen lopen. Wetenschappers die niet meer durven te publiceren. En ga zo maar door. En dan heb je nog mensen als Ab Osterhaus, een uitstekend wetenschapper die misschien in zijn leven een paar ongelukkige acties heeft gepleegd. Die foutjes, als je dat al wilt zien, blijft men zijn hele leven op terug komen, die 1001 dingen die hij goed heeft gedaan, worden daarmee terzijde geschoven.

Wat je overhoudt zijn van die politiek correcte mensen die nooit één woord verkeerd zeggen. Getraind door spindokters en altijd op het platgetreden pad blijven. En dan is de kritiek snel dat ze 5 kwartier in 1 uur lullen en niets zeggen. Nee, logisch niet want 1 foute opmerking zal je de rest van je leven achtervolgen. Beetje hetzelfde als ik een pagina begin met een typo of een ongelukkige opmerking. Dan leest men niet verder en krijg je een shitload aan kritiek over een artikel dat ze niet eens gelezen hebben. Hetzelfde op de social media, 1 opmerking die ze niet aanstat en je wordt gelijk geblokt. Ik heb dan wel een kort lontje maar deze mensen hebben geestelijk een heel kort lontje.

Nee dan het omgekeerde, de naïevelingen die met eigen naam en toenaam op internet opereren. En dan moet je wel politiek correct blijven. Only death fish go with the flow denk ik dan en meestal heb ik daarin wel gelijk. Er komt zelden iets uit dat bijdraagt aan de discussie. Het is meer een beetje stoom afblazen en berichten over wat ze eten, waar ze naar toe gaan een meet van dat soort facebook gezeik, Het gaat nergens over. ‘Casa piena di niente’ zoals de italianen zeggen. Wat ze niet begrijpen is dat Google en Facebook graag meelezen, En als je alles gehad hebt komen de wereldverbeteraars die niet veel meer dan hun eigen mantra’s tot vervelens toe uitdragen.

Wat interesseert het mij nu wie het zegt? Het gaat er om wat hij zegt, wat hij schrijft, zijn/haar gedachte. Internet is een virtueel platform waar je gedachten uit kunt wisselen. Alles in dit leven begint bij die gedachte. En je wordt alleen wijzer van mensen die een andere mening hebben. Van preken voor je eigen parochie, wat velen doen, wordt je niks wijzer. Dat wist je allemaal al. Toch worden afwijkende meningen dan ‘tijdlijn vervuiling’. Geestelijke armoede noem ik dat. Door anoniem te blijven, kunnen mensen zich veel vrijer uiten, stellingen testen en dus tegengas krijgen. En zolang men daar geen IRL conclusies aan verbind, is dat prima. Dus daarom, blijf lekker anoniem!

Waarom ik nog op Twitter zit vragen sommige mij wel eens af. Zeker met al die azijnjunkies. Wel, omdat ik ze IRL ook tegenkom alleen praat je dan niet met elkaar. Dat hebben we met z'n allen verleerd. Maar ik weet dankzij de social media wel wat ze denken! En je leert ze herkennen en dus IRL te vermijden. En dat is wel prettig, zeker met de dieractivisten de leden van de Linkse Kerk. Die zijn zo verregaand dogmatisch dat er bijna geen gewoon gesprek meer mee is aan te knopen.




Dwarskop

Als iemand tegen mij zegt dat ik ‘gecontroleerd ziek’ moet worden, dan krijg hij mij de vraag of hij een gecontroleerde klap voor zijn hersens wil hebben. Waar die zich ook mogen bevinden. En als men zegt dat dieren moeten sterven omdat er ergens in de buurt een ziek dier zit, idem dito. Het fraaie eraan is dat het steeds de overheid is die met dit soort onzinnige voorstellen komt.

En van de laatste dingen die ik meemaakte was tijdens de vogelgriep. Toen moesten we ‘ophokken’ en afschermen. Twee absolute nutteloze maatregelen want het is een virus dat zich verspreidde door de lucht. En zo als de oude boertjes zeiden: “als je dit wilt voorkomen moet je de wind verbieden te waaien”. Ondertussen liet men duizenden kippen hemelen. Iets dergelijks wil men nu doen met het corona vrirus. De knappe koppen die ze constant raadplegen hebben al becijferd hoeveel doden dat gaat opleveren.

Toch staat heel Nederland te juichen bij dit soort maatregelen en prijst de Malloot van Dienst die het land regeert de hemel in. Maar goed, Hollanders…. Die kun je slachten waar ze bij staan en dan nog geven ze geen kik. Volgzaam, gezagsgetrouw en slechts een handjevol dat wat kritischer is. Maar ook dwars tegen de rest van de wereld in. Waar buurland België alles op alles zet om iedereen van die mazout (diesel) verslaving af te helpen en gas te subsidiëren, gaan de Hollanders van het gas af en breken het meest efficiënte gasnet ter wereld af. De rest van de wereld schudt zijn hoofd.

Ik ben ook Hollander, nou ja geboren Hollander dan. Tegenwoordig reservebelg. Niet dat dit veel beter is maar in België lopen ze ca 30 jaar achter dus ik ontloop zo een hoop onzin. En ik weet wat te verwachten dus ben ik beter voorbereid dan ik toen was. Dan hoef ik niet meer in alle vroegte mijn bed uit om een paar kalveren te laten onderduiken. En ik kan bijtijds mijn hoofd omdraaien voor de Niemandjes in deze wereld. Die brand nog steeds in mijn ziel.

Een mens heeft zijn eigen verantwoording, zijn eigen waarheid en zijn eigen mindset. En of je nu wel of niet in één of ander religieus sprookje geloofd, daar moet je het mee doen. En met alles wat er op je pad komt, moet je iets doen. Anders zat het niet op dat pad denk ik dan. Dus als er een zielig beestje op het pad van mijn vrouw kwam, sleepte ze dat ding mee naar de hut. Ondanks mijn bezwaar dat ik opvang een zinloze oefening vindt. En tegen fries stamboek begin je niets tegen. Kun je beter de paus proberen te bekeren tot de islam, da’s makkelijker. Het gevolg echter was dat wij altijd onder de dieren zaten.

En als dan de pleuris weer eens uitbrak omdat die chinezen weer eens hun gebruikelijke stommiteiten in de omgang met dieren hadden gepleegd, dan moest je kiezen tussen het volgen van de richtlijnen of vanuit je eigen verantwoording uitgaan. Met mijn rebelse mindset kun je wel nagaan waar dat op uitdraait. Dus die dieren verdwenen gewoon en werden uit de vuurlinie gehaald.  Schijt aan de overheid. Ik loop verdomme al zolang onder de (vaak zieke) dieren en ik leef nog steeds. Ik heb genoeg stommiteiten in mijn leven uitgehaald die mijn gezondheid en soms mijn leven hebben bedreigd maar een dierziekte, hoe besmettelijk ook, zat daar niet bij.

En zolang de dieren onder mijn verantwoording vielen, zorgde ik er wel voor dat ze bleven leven. Ik had er de kennis voor en ik had er de tools voor. Je bent verantwoordelijk voor elk leven dat je geboren laat worden en voor elk leven dat in jouw handen raakt. Op welke manier dan ook. En dan is er maar één baas over wat er gaat gebeuren en dan ben ikzelf. En als het mis gaat, ben ik de klos en niemand anders. Dus ik heb aardig wat op mij sodemieter gehad want niet alles ging altijd goed. Wel, dat boeit in zover dat het niet leuk is voor het dier dat je in handen hebt of had maar wel van alle dieren die daarna kwamen. Als je niet van je fouten leert, wordt domheid een keuze en dan kun je er beter mee ophouden.

En dan sta je te kijken hoe anderen ‘geruimd’ worden. Honderden geiten die in de containers verdwijnen. Gezonde dieren waar misschien 1 of 2 zieke dieren tussen zaten. Voor mij als dierverzorger niet te bevatten. Gewoon isoleren en behandelen staat er in mijn boek. Je staat daar met gebalde vuisten in je broekzak en als iemand een domme opmerking maakt, komen die eruit. Meestal waren dat de lakeien van de overheid.  Maar als het om de ‘volksgezondheid’ gaat, is zelfs de dierenpartij stil. De enigste club die nog iets voor die dieren had kunnen betekenen. Maar ja, die hebben niet de kennis die wij hadden. En de overheid? Die experimenteert liever met mensen zoals bij de corona crisis.

Ik ben nu eenmaal een dwarskop, een rebel en ik ik hou van het principe ‘eigen beentjes op de eigen steentjes’. Ik hou van mijn vrijheid en ik heb een hekel aan mensen die mij vertellen hoe ik mijn werk moet doen of mij leven moet leiden. En mijn korte lontje ontsteekt het kruitvat onmiddellijk als er mensen komen die mij vertellen dat er dieren dood moeten of mensen ziek moeten vanwege een of andere collectiviteit. Als je dat zegt dan klopt er iets niet met je collectiviteit, met je “alles samen” doen.

Als je maar lang genoeg in de brandende ogen kijkt van een stervend dier, dan krijg je dit soort fratsen. Kalveren bij hun moeder weg moet halen, dieren ‘inslapen’ en meer van dat soort ongein. Je gaat tegen het leven schoppen en je vervloekt de dood. Ogen die een gat in je ziel branden, dieren die je nooit meer vergeet. Ze komen in de nacht spoken. Ze plagen je geweten. Maar ondertussen vormen ze de rebel. En die staat de volgende dag weer te schoppen tegen de heilige huisjes, tegen de activisten en tegen de boeren. Want vrienden heb je niet als rebel. Je bent enkel een dwarskop. 



woensdag 18 maart 2020

Hamsteren

Hamsteren of Preppen?

Toen het nieuws bekend werd dat Nederland op slot zou gaan, zag je mensen met karrenvrachten vol WC papier lopen. In België hetzelfde beeld. Het is me nog steeds niet duidelijk waarom. Maar wat haal je dan wel in huis? Nog afgezien van het feit dat de supermarkten het laatste is wat men af zal sluiten.

Wat nu volgt is een beetje wijsheid van preppers en een beetje van mezelf. En ik ben nog uit de tijd van de angst voor De Bom, de nucleaire dreiging. Toen hadden we ook mensen die dachten dat het te overleven viel. Wat ook kan als dat ding maar een halve wereld verderop naar beneden komt. Batterijen werden niet opportuun geacht want niets elektrisch zou nog werken. Toch sloeg men er toen karren vol van in, net als nu het wc papier.

Corona echter tast het elektrisch niet aan, alleen de mensen die ervoor moeten zorgen. Het netwerk zal dus wel blijven werken maar stroomstoringen zijn mogelijk dus op zijn minst een paar batterijen extra is niet verkeerd. Houd er echter wel rekening mee dat ze niet eeuwig 100% vol blijven. Dus een supermarktkar vol is onzinnig. En een opgeladen powerbank is ook wel handig, om de smartphone gaande te houden.

Doomsday denkers hebben vaak ook een generator en een set mobiele zonnepanelen op accu bij de hand. Generatoren op diesel want die kun je wel 100 jaar bewaren, benzine begint na 6-9 weken af te takelen tenzij jij er een toevoeging bij giet. Dan gaat het maanden mee. Voor de verlichting heeft men vaak een paar gaslampen. Uiterst gevoelige dingen met hun flinterdunne gaasbranders. Koken doe je op een Shell gasfles met propaan. Moet je wel propaanbranders hebben. LPG (butaan/propaan) kan ook maar je mag die flessen niet overal vullen.

Zelf hebben we al die dingen. Niet omdat we nu van die doomsday denkers zijn maar omdat we gewend zijn overal te kunnen draaien. Ook midden in de rimboe. Het vergt even gewenning. Het koken op gas bijvoorbeeld. Je moet er de goede pannen voor hebben. Butaan/ propaan geven wat minder hitte en pannen met vlakke en dikke bodem voor elektrisch komen ze wel doorheen maar het duurt gewoon wat langer. Maar blijf weg bij de campingpannetjes, tenzij je van aangebrand eten houdt. En met elektrisch moet je soms even rekenen en goed het verbruik van de apparaten kennen. Met name de piekspanning.

Wij wonen op een chaletpark en dus is een groot deel van de uitrusting in dagelijks gebruik. We wonen nogal afgelegen, midden in een bos en zijn ver weg van alle voorzieningen. Je leert te hamsteren. Even een pakje boter vergeten betekent dat je weer een uur kwijt bent om dat alsnog te halen, dus je vergeet niet snel iets. Domweg omdat we een boodschappenbriefje systeem hebben. Dat schrijfblokje ligt altijd paraat en zodra je iets uit de kast pakt om te gebruiken, schrijf je het op de boodschappenlijst bij. Het is gewoon een routine.

Wij hebben altijd voorraad voor een week. In tijden als deze verlengen we dat tot 14 dagen, de incubatietijd c.q. quarantaine tijd. Als je denkt dat er ernstiger tijden aankomen, kun je die tijd iets verlengen. Dan koop je iets meer blikvoer, dat houdt wel een jaartje maar ook niet veel langer! Er zitten teveel ‘hulpstoffen’ in die dat tegen gaan. Hetzelfde geldt voor ingevroren voedsel. En alleen nog als je het minus 20 graden kunt maken. En houdt er rekening mee dat bij ernstige stroomstoringen de inhoud bederft. Maar dat is uitzonderlijk want de overheid zal altijd alles doen om de energie- en voedselvoorziening gaande te houden. De supermarkten gaan niet zo snel dicht en de Tesla is heilig verklaard.

Waar je wel rekening mee moet houden is dat de wereld om je heen doorgroeit. De natuur houdt niet op en niet alleen het gras wordt wat langer. Er wordt geen onderhoud meer gepleegd en dus krijg je vaak ook meer schimmel- en bacteriegroei. En als ook het vuilnis niet meer gehaald wordt, gaan mensen dumpen met alle gevolgen van dien. Citroenzuur is een prima middel om bacteriegroei tegen te gaan, te ontkalken en te ontsmetten. Een vuurkorf of een barbecue kan ook uitkomst bieden om van je afval af te komen. Nog beter is een ouderwetse vuurton, een olievat dus. Daarin kunnen de temperaturen zo hoog worden dat alles erin verbrand.

Als je op lange termijn denkt, is een moestuin nog niet zo’n gek idee als het lijkt. Snelgroeiende zaken als sla en spinazie zijn prima vitaminebronnen. Maar om fruitbomen aanplanten is het te laat. Die hebben jaren nodig voor ze vrucht dragen. Het is maar net hoe gek je wilt doen. Persoonlijk vind ik het onzin om voor een ‘griepje’ zo ver te gaan als ik hier beschrijf. Toch is het niet verkeerd eens na te denken over dit soort zaken want dit zal wel niet het laatste cadeautje uit China zijn. Bijna alle ziekmakers komen uit die hoek. En de volgende kan nog ernstiger zijn. En met een overheid zoals de Nederlandse is het altijd verstandig uw eigen plan te trekken.

Het probleem is dat we niet meer gewend zijn voedsel te conserveren anders dan industrieel. Het wecken zoals dat vroeger gebeurde kan bijna niemand meer. Vlees pekelen al evenzo niet net zo min als het werken met zuren. We zijn voor onze voeding volledig afhankelijk van grote oncontroleerbare bedrijven en distributie centra. En alles wat je in het groot doet, kan ook in het groot fout gaan. De zelfredzaamheid van de bevolking is minimaal. Alles moet ‘samen’ en zonder netwerk is men nergens. Het individu is door de collectiviteit ondergesneeuwd.

Hamsteren is een goed idee als je weet wat je wilt hamsteren. Een kar vol WC papier is gewoon een fetisj. Hamsteren kan voorkomen dat je naar de winkel moet waar al die ‘gecontroleerd’ besmette mensen rond darren. Het enigste wat je hoeft te doen is achter mijn boodschappenlijstje een cijfer te zetten, i.p.v. 1 pak een paar pakken meer. Dan heb je alles in huis om een tijdje in quarantaine te gaan. Maar meer dan dat kun je ook niet doen. Wil je meer doen dan zul je een beetje moeten bijleren, wecken bijvoorbeeld. En weer leren op gas te koken. En dus met die verdomde gasfles sjouwen (die  in België nog wel te betalen is), Maar ja, overleven is som hard werken.

dinsdag 17 maart 2020

Corona Crisis

Iets wat ik zelden doe, een artikel schrijven over actuele zaken. Maar deze moest gewoon even.

Gisteren heb ik geluisterd naar de ‘historische’ toespraak van de Nederlandse  Premier Minister. Een hoop gebazel over samen doen en luisteren naar deskundigen. Dat laatste issie goed in. Hij zegt niets zonder ze te raadplegen. Hij zei sowieso niets wat we al niet wisten. Die man kan 5 kwartier in 1 uur lullen niets zeggen. Een echte diplomaat; veel woorden om te verzwijgen wat ik in 1 woord kan zeggen. En als je dan bij alles wat je doet allerlei wetenschappers moet raadplegen, zet die dan op het pluche en ga zelf lekker naar huis.

En dan die wetenschappers om raad vragen die aan het begin riepen dat de kans op besmetting in Nederland nihil was. Het verspreidde zich over de hele wereld maar het zou aan de Nederlandse grens wel stoppen. Kortom, incompetentie vanaf de start. Iedereen zag het van ver aankomen enkel deze dwaallichten niet. Het deed me denken aan de tijd voor de inval van Nederland door de Duitsers rond 1939. Dat zouden die Duitsers nooooit doen! In 1940 stonden ze er en we hadden niets om ze tegen te houden.

En daarmee is naïviteit wellicht de meest dodelijke ziekte die we kennen. Volksziekte nr 1. Want het grootste deel van de bevolking vind het een goede premier en een goede toespraak. Dan moet je eens leren luisteren wat hij niet zegt, denk ik dan. Alle Nederlanders worden een beetje ziek en dan zijn we immuun en dan kan het virus on niets meer doen. Nou ja, beetje ziek zijn kunnen we wel aan. Maar wat hij niet zei is dat hij met deze maatregel honderd duizenden Nederlanders ter dood veroordeelde. Want de ervaringen in andere landen laten zien dat je niet een beetje ziek wordt en dat je niet immuun wordt.

Maar hij kon niet anders want er is niet genoeg zorg. In Nederland, een land met 17 miljoen inwoners had men bij aanvang ca 1.000 IC bedden. Ter vergelijk, in België, een land half zo groot, hadden we er ca. 1.500. Het gevolg van jarenlange afbraak van de zorg en het sluiten van ziekenhuizen. Want na een oproep van de overbelaste zorg bleken er ineens 2.000 zorgmedewerkers extra te zijn. Nu houdt ik niet van cijfers want er komt altijd wel een neuzelaar die even komt voorrekenen dat daar ‘nuances’ in zitten. Maar veel zal ik er hiermee niet naast zitten.

Een epidemie als deze kan de zorg niet meer aan en ook dat veegt men feitelijk onder de tafel. De gevolgen van zijn afbraakpolitiek worden daarmee onder het tapijt geveegd. Deze pandemie zag je van ver aankomen de regering deed niks. De wetenschappers van het beruchte RIVM zeiden immers dat er niet aan de hand was. Dus ontstond er snel een tekort aan mondkapjes en testkits en wat niet alles. En behalve een pandemie ontstond er ook paniek en dat moet ik de man nageven, dat heeft hij keurig netjes met zijn toespraak de kop ingedrukt.

Nederland slaapt weer geruster. “Only death fish go with the flow” denk ik dan. Ik ben veel te veel rebel om te geloven wat een overheid zegt. Vooral als ze het over hamsteren hebben. Dat werd door de hele bevolking gekraakt. Afgezien van het WC papier snap ik het wel. Niemand die echt nadenkt want daardoor hoeven een hoop mensen een tijdje niet te boodschappen en dat mindert het risico op ‘gecontroleerde besmetting’ of om zelf besmet te raken. Verstandige mensen hebben gekeken naar de Italiaanse toestanden en hun plan getrokken. Bovendien zijn er een verdomd hoop mensen die rekening moeten houden met een 14-daagse quarantaine. Of langer zoals ondergetekende. Maar goed, iedereen denkt binnen zijn eigen hokjes. We hebben niet voor niets zoveel vergeten groepen in de samenleving waar niet over geschreven mag worden.

Wat Rutte feitelijk met deze toespraak heeft gedaan is iedereen in slaap gesuste en zijn eigen fouten uit het verleden keurig netjes onder het tapijt geveegd. Twee ziekenhuizen failliet laten gaan zonder in te willen grijpen bijvoorbeeld. Ziekenhuizen die overigens nog volledig in tact schijnen te zijn en zo weer opgestart hadden kunnen worden. En dan duizenden mensen in de zorg die hun baan verloren. En daarmee dure opleidingen en een hoop kennis bij het grofvuil zettend. Een totaal gebrek aan visie van de man, het onvermogen om zelf beslissingen te kunnen nemen en altijd iedereen moeten raadplegen. Kijken wat er gebeurt en dan reageren is geen regeren. Regeren is vooruitzien, acteren, visie hebben. En dan ook nog een totale afbraak van ons sociale systeem dat nu zo hard nodig is om klappen op te vangen. Vervolgens kwetsbare groepen als ZZP-ers uit willen uit sluiten….

Nederland is het land van de multikul en de polderkolder waar, zoals prof. Smalhout ooit zei: “elk argument wordt kapot gediscussieerd”, Rutte is daar een voorbeeld van. Een rechts kabinet met een afwijking naar links. En een bevolking die altijd maar schijnt te denken dat het allemaal wel mee zal vallen. Brabant voorop. Het aantal dooddoeners van de Brabanders is legio. Als domheid nu eens strafbaar was…..

Ben ik blij dat ik in België woon, ondanks de lockdown.





maandag 16 maart 2020

De verleiding

Wat is het grootste exportproduct van Nederland? Ik ken honderden antwoorden maar niet eentje die het echt snapt. Het zijn hennep, pilletjes en andere geestverruimende middelen. Iedereen spreekt er schande van maar iedereen gebruikt het of profiteert ervan. De ongemakkelijke waarheid.

Sinds er bij ons een wiethok geruimd werd, zijn we door het volksgericht veroordeeld. Enkele niet door de rechtbank. Sommigen dachten dat we rijk waren en als we offertes kregen voor klussen, dan waren die torenhoog. “Je hebt toch geld zat!” Nou nee, al ons vermogen zat in onze boerderij, we hebben meer dan een ton verloren. We zijn weer terug bij af.

Gelooft geen mens maar ik wil toch gezegd hebben. Dus kreeg ik allerlei oneerbare voorstellen voor wiethandel en pillendraaierij. En ik ben een zeer nieuwsgierig mens dus ging ik overal op in. Inmiddels beschouw ik mij zelf als wiet expert. Het is ongelofelijk wat ze je vertellen als ze denken dat je in de ‘branche’ zit. En voor u rare dingen denkt, we zijn nog steeds arm. In ieder geval niet veel rijker dan de gemiddelde nederlander. En we werken nog steds.

Gebruikers zijn losers. Insiders weten wat er in die wiet zit. En die weten ook hoe destructief het is voor je hersens. Pathologen weten het ook als de hersens door hun handen laten gaan. Maar goed; “moet kunnen in de tijd” is de slogan en daar begin je niets tegen. En waarom zou je die sloebers tegen houden? Hun leven is meestal toch al prut en zo hebben ze tenminste toch nog een beetje lol. En zo praten ze hun criminele handeling goed. Want we produceren wat de mens wil en we plegen er geen halsmisdaad mee. Klopt, voor zover ze elkaar niet naar de strot vliegen.

Mensen die een wiethokje bouwen worden beschouwd als sukkels en sukkels mag je oplichten. Daar vragen ze toch om? Gen enkel wiethandelaar bij zijn volle verstand zal ooit maar in de buurt van zo’n hok komen. Daarom worden ‘de grote jongens’ ook nooit gepakt. Het zijn de financierders vaak, de bankiers van de onderwereld. Daar hebben ze verzamelaars voor, zoals ik dat noem. De inkopers van de ‘natte wiet’, de plantjes dus. Vaak keurig geknipt in ‘knipfabrieken’ waar huismoeders die een beetje willen bijverdienen de plantjes keurig netjes tot bruikbare wiettoppen verwerken. Zij bepalen de prijs en de hoogte daarvan wordt niet bepaald door vraag en aanbod bepaald.

Rondom kerst en nieuwjaar bijvoorbeeld willen ze die zooi niet. Omdat ze geen zin hebben om in die tijd voor schut te gaan. In de zomervakanties idem dito. En soms hebben ze even genoeg of geld te veel of te weinig. En dan zie je als kweker maar waar je met je zooi naar toe gaat. En dan ben je als kweker blij dat je 200 euro per kilo voor je plantjes krijgt. Terwijl je normaal rond de duizend zit. En niet die tienduizenden die Justitie het volk altijd voor rekent.

Het kennen van die inkopers is het ware goud. Die informatie zullen ze nooit bij de kweker brengen. En de rest ook niet. Het enigste wat ze willen is ruimte waar ze de rotzooi neer kunnen zetten zodat de kweker voor schut gaat als het mis gaat. Ze geven de kweker een rekensommetje en die trapt er wel in want die zit in de geldzorgen. De eerste keer dat er geoogst wordt moet de investering terug betaald worden. Die bestaat uit de bouwmaterialen en de inventaris. Bedragen die zo’n beetje verdubbeld zijn want daar zit de eerste winst. En die kweker heeft de balen verstand van wat een lamp, een trafo of een regelaar kost.

Daarna mag de kweker de oogst afstaan en wordt het afgeleverd bij de inkoper(s). En dan komt men terug met geld gebaseerd op het aantal kilo’s x de kiloprijs. En dan moet je maar geloven dat die kiloprijs klopt. Hoe dan ook, je wordt genaaid waar je bijstaat. Maar voor een bijstandsmoeder is 10.000 euro een hoop geld en die sputtert niet. Soms echter wordt er ook gewoon tegenprestaties geleverd. Wil jij een garage aan je huis? Dan wordt die box aan je huis gebouwd en daar staan dan een paar maanden plantjes in te groeien. Na 2 of 3 rondes vind men het welletjes en ruimt de zaak netjes op en dan kan jouw bolide er in geparkeerd worden.

Maar ook mensen met hypotheek schulden kunnen zo uit de zorgen raken. Die vriendelijke bankmedewerker die hoofdschuddend jouw financiën heeft bekeken, schuift een briefje over tafel met een telefoonnummer. “bel dat maar eens, misschien is het een oplossing voor jullie” en daar kun je het daarmee doen. Dan komt er een vriendelijke man en die legt alles uit. Die bekijkt de woning, wijst een paar kamers aan die geschikt zijn en binnen een half jaar is de schuld bij de bank foetsj.

Sommige mensen lukt het, anderen niet. Veel mensen kunnen de angst om gepakt te worden niet aan en verraden zichzelf of ruimen zelf de boel op. Verstandig. Anderen kletsen te veel. De politie is nauwelijks in staat zelf hokken op te sporen. Niet omdat ze dat niet kunnen maar omdat ze de tijd er niet voor hebben. Maar als ze drie of meer meldingen hebben, zijn ze verplicht te gaan kijken. En dan wordt je geruimd. En geloof mij, dat is het ergste niet.

Je raakt het risico je huis te verliezen, je baan, je uitkering waar ze je ook maar mee kunnen pakken. In de praktijk betekent dat je meteen dakloos bent en op straat staat. En als je pech hebt, verlies je de kinderen ook nog. Hoe erg je ook in de shit zat, het wordt nog tien keer erger. Alle mooie praatjes ten spijt. Ik zeg niet dat het gebeurt maar als je tegen de verkeerde ambtenaren of rechters oploopt is het een reëel scenario. Jouw wietcontacten die jouw zo goed wilden ‘helpen’ zie je nooit meer. En hun adres hebben ze je nooit gegeven. En de maatschappij, je vrienden, iedereen staat klaar met het eigen schuld dikke bult principe.

Als je van nachtmerries houdt is het een goed idee en anders is het gewoon het slechtste idee wat je ook kunt bedenken. Je krijgt te maken met nietsontziende criminelen die ondanks de mooie verhalen geen sous geven voor jouw welzijn. Het zijn geen types die een koe niet melken al proberen ze dat wel, het zijn slachters en jij bent het slachtvee. Het zijn kruideniers die overal hun stukje af schaven en je aldus voor duizenden euro's afzetten. En eerlijk gezegd, het zijn de snuggersten niet. Meer apen die een kunstje geleed hebben.

En dan hebben we het nog niet gehad over de buitenlandse bendes, de vietnamezen en de Marokkanen. Ze zijn in staat een wiethok te laten rippen en dan de kwekers het op de schuld te geven. Die mogen dan de verliezen dokken. Zo niet dan komt het mes op tafel, letterlijk. En als je kinderen hebt vormen die een prima onderpand. Aan het eind van de rit ben je gewoon een slaaf geworden want ze verzinnen steeds nieuw trucs. Vooral als je kinderen hebt is het voor de gezondheid daarvan van levensbelang daar dus nooit aan te beginnen.

Maar dit land kent genoeg sukkels en we exporteren tonnen naar het buitenland. Ondanks de spaanse invoer van ook nog eens tonnen. Nederland staat internationaal bekend als narcostaat, ergo, volgens een handelaar draait onze economie erop. Want een groot deel van het kleingeld wordt gewoon in de supermarkt en de bouwmarkt uitgegeven. Van het groot geld worden villa’s in Spanje gekocht. En ik heb gehoord dat van eenmaal succesvol pillen draaien, ze een villa kunnen kopen.

Het hele verdienmodel is zeer lucratief voor de deelnemers en de risico’s zijn gering. Ondanks het feit dat mensen worden afgezet en dat ook weten, blijft er genoeg over om riant te leven. Justitie loopt kilometers achter de feiten aan en is zo dom om klokkenluiders en kwekers nog harder te bedriegen dan de handelaren. Afspraken over protectie of mindering van straftijd worden niet nageleefd dus niemand die nog praten wil. Hun spreekwoordelijk gepreek en moralistisch gezever doet de rest wel. En voor de rechtbank gaat het niet om bewijs maar om wat de rechter geloofd. En die is opgedragen alles te geloven wat het OM zegt.

En zo af en toe komt er dan een Minister voorbij die even wil scoren op dit dossier. Dan hoeft de politie enkel maar even een lijstje af te werken dat ze in de bureaulade hebben liggen en pakt en ruimt er weer een paar op. Als de kwekerij prutswerk is heet al gauw een gevaar voor de omgeving te zijn en krijg je extra straf. Als het professioneel is aangelegd krijg je extra straf vanwege het vermoeden van criminele organisatie. Hoe dan ook, degene onderaan de foodchain betaalt de rekening.

Het is dweilen met de kraan open want sommige worden geruimd en draaien de dag erna al weer. De hele branche is redelijk goed georganiseerd wat het OM ook elke keer beweerd. Nu Justitie zelf nog….

zondag 15 maart 2020

fotopagina: schapen

 Boswandeling
 Oppasser
 Diepvries schapen
 Moeder & Zoon
 De zusters
 1 uur oud
 Joris, het minkukel
 Broer & Zus
 Pleegmoeder
 Schapenfluisteren
 Melkservice aan huis
 Cool
 Zonaanbidders
 It's a beatifull day
 Posterboy
 Speelkwartier
 Pleegmoeder
 Turner rev.
 Sundown
 shoarmarol
 Doe jij?
Aagje

zaterdag 14 maart 2020

Mazzel

Opa had mazzel
Beetje geromantiseerd maar gebaseerd op een waar verhaal. Elke keer als ik het woord Mazzel hoor moet ik denken aan een oude man met een hond...



En toen werd het donker.
Muf rook het jute en wild werd hij in aardedonker door elkaar geschud samen met zijn onfortuinlijke zusjes. Even plotseling als het begon hield het op en met een draaiende maag had hij even het gevoel dat hij zweefde. Toen werd het koud, ijskoud. Langzaam drong het water door door de jute heen en spartelend en piepend probeerde hij aan deze donkere wereld te ontsnappen. Steeds meer water drong binnen en verstikten zijn longen. Hoestend probeerde het water uit zijn longen te verdringen, tevergeefs. En langzaam sloot een kille hand zich om zijn jonge lichaam en hij voelde het leven wijken. Machteloos trappelend voelde hij zich wegglijden in de armen van de dood en zijn radeloze geest besefte nog net hoe het licht volledig doofde.

Het felle licht deed hem pijn en de zware stem bracht hem terug in het land der levenden. "Deze leeft nog Opa" hoorde hij de stem van een kind schreeuwen. Hij voelde hoe hij door harde handen werd opgetild. "Verdomd, die heeft het gered". En weer werd hij ingestopt, deze keer verdween hij echter, op zijn kop na, onder het warme corduroy van de oude man en hossend ging het op weg. Hij leefde nog!

Zijn hart schreeuwde het uit van blijdschap en gewillig liet hij zich meedeinen in het ritme van de voetstappen van de oude man. Met het opwarmen van zijn verkleumde lichaam kwam zijn reukvermogen langzaam terug. Een zachte geur van tabak vermengd met de bittere geuren van het mensenzweet, welk een zoete melange. "Mazzel" was het enigste woord dat hij elke keer opving, Mazzel zou ook de naam zijn waar hij naar zou leren luisteren. En mazzel had hij gehad. Zijn zusjes waren verdronken en hem had de oude man meer leven dan dood uit de jute zak weten te bevrijden waar hij door een radeloze armoezaaier was ingedrukt. 

Honden waren opvreters en brachten geen sous op tafel, ze kosten enkel. En extra onkosten waren wel het laatste waar de man behoefte aan had gehad. Dus had hij nadat de kinderen op bed waren gegaan de pups bij de moeder vandaan gehaald en deze met een wijde boog in het Wiede gesmeten, zoals de beek werd genoemd. Het was te danken geweest aan het goede gehoor van een jongen die in de nacht dat zijn moeder stierf, bij zijn oude wijze Opa om troost had gezocht. En het was deze Opa, stroper en keuterboer, die zich over Mazzel ontfermde. En zo ging het leven in het Achterwiede en zo kwam ook het leven in het Achterwiede.

Het Achterwiede, een plek waar niemand zich 's nachts graag begaf. Bij de plaatselijke bevolking zat het bijgeloof er diep in en men sprak stellig over geesten en duivels die er 's nachts hun praktijk hielden. Opa vaarde er echter wel bij want het Achterwiede zat vol wild en de pacht voor zijn keuterbedoening was laag. Maar Opa werd een dagje ouder en kon best wat hulp gebruiken. Mazzel was zo'n hulp. Mazzel groeide van de rauwe melk, het droge stevige brood dat Opa bakte en het vleesafval van het gestroopte wild.

Mazzel werd groter en sterker en leerde de geluiden van de Achterwiede herkennen. Wist wanneer er vreemden in de Wiede waren en rook waar het wild zich verborgen hield. Waarschuwde wanneer de koddebeiers in het veld waren en verheugde zich dan op een avondje bij de kachel. Want Opa liet zich niet vangen en was alle commiezen en koddebeiers te slim af. Mazzel leerde de paar schapen die Opa hield bij elkaar te drijven als er geschoren, bekapt of gemerkt moest worden. Mazzel dronk de laatste melk uit de melkbussen als Opa de twee koeien had gemolken. Mazzel werd Opa's steun en toeverlaat en zonder deze hond had Opa zijn bedoeninkje eraan moeten geven. 

Nu liepen de twee vrienden elke donderdagavond hun rondje naar de kroeg in het dorp. Ver na middernacht bracht Opa de verse wildvoorraad voor de restaurants en de poeliers. D'n taveerne was zijn distributeur en zijn adresje waar hij zijn laatste restjes menselijk contact onderhield. Na een paar spelletjes klaverjassen en de nodige borrels bracht Mazzel hem feilloos door het moeras naar huis. Als een echte geleidehond zorgde hij ervoor dat Opa zijn weg niet door de vieze sloten vervolgde of het zuigende moeras inliep. Als beloning kreeg ook Mazzel een borrel voor het slapen gaan, meestal een flinke bel want Opa's hand was niet te vast meer. De volgende sliepen beide dan een gat in de dag.

Toch kwam ook voor Opa de dag dat er een einde moest komen en de pijp bij Maarten ingeleverd moest worden. Op een winteravond klopte Magere Hein dan ook op de deur om te waarschuwen dat Opa in de extra speeltijd was aanbeland. De volgende dag klopte ik aan diezelfde deur en onder het genot van de nodige borrels hoorde ik het verhaal over Mazzel. "Wil jij voor hem zorgen als ik er niet meer ben?" besloot Opa zijn relaas. Ik beloofde het de oude man en met twee verse hazenbouten in de kofferbak vertrok ik om een paar dagen later terug te keren.

Opa was naar de eeuwige jachtvelden verhuisd en zijn begrafenis was aanstaande. Mazzel liet echte niemand toe en was ronduit vervelend voor die paar mensen die kwamen om Opa's de laatste eer te bewijzen. Met zachte dwang kreeg ik Mazzel zover om zijn intrek in de stal te nemen zolang het circus duurde. Na de begrafenis kwam ik om Mazzel te halen, hij bleek echter spoorloos. Omdat er meer dieren van mijn zorgen afhankelijk waren gaf ik de speurtocht op en keerde huiswaarts. De volgende morgen werd ik gebeld door een noabuur. Hij verzocht mij langs te komen, Mazzel was opgespoord. Toen ik arriveerde nam de man mij mee.... naar de begraafplaats. Daar lag Mazzel, boven op het verse graf van Opa.

"Probeert hem daar maar eens weg te krijgen" bromde de man en liet mij alleen in mijn vertwijfeling. Ik had wel eens vaker gehoord van dit soort zaken maar nog nooit meegemaakt. Hoe wist die hond waar Opa begraven lag? Hoe wist hij überhaupt de begraafplaats te vinden? Urenlang heb ik geprobeerd Mazzel van zijn plek te krijgen, tevergeefs. Drinken wou hij niet en eten ook al niet. Ik besloot wederom huiswaarts te keren en laat in de avond keerde ik terug. Van ver hoorde ik een ijselijk gehuil en gezien de omgeving liepen mij de rillingen over de rug. Bij het graf aangekomen keken een paar gloeiende kolen dwars door mijn ziel. Ik mompelde een paar woorden en nam afstand. In een laatste huil klonken de smarten van een hond door en Mazzel stierf aan hartzeer. Ik heb hem begraven die nacht, bij Opa.....

vrijdag 13 maart 2020

De griep

Ach, het is maar een griepje. Honderd jaar geleden dachten ze er ook zo over. Dat leverde ergens tussen de 20 en 100 miljoen doden op. Recentelijk stierven er in 2018 nog 1200 mensen aan de griep. Nu hebben we corona en die doet zijn best een nieuw record te vestigen.

Als de vogelgriep opduikt, worden er meteen honderd duizenden kippen de ovens ingejaagd. Als er een onbekend virus opduikt als corona, is de mening ook bij degenen die beter zouden moeten weten, dat het allemaal wel meevalt. En ja, dan heeft ieder virus een kans. Naïviteit is de beste hulp die het kan krijgen en het sluiten van ziekenhuizen en bezuinigen op de zorg helpt ook enorm. In Nederland krijgt het virus dus alle hulp die het nodig is.

Als ouwe zak met meer kwalen dan een hond vlooien, ben ik dus altijd op de hoede. Want ook een griepje is voor mij al nefast. En aangezien er stemmen op gaan om de oudjes maar niet meer te helpen als het te gek wordt, moet ik dus op mijn tellen passen. Dus isoleer je jezelf een beetje van de mensheid. Het heeft als voordeel dat je wat meer tijd hebt om te schrijven. Bij deze dus.

De vraag is in hoeverre de nuchtere kalveren (lees naïevelingen) gelijk hebben als ze zeggen dat het maar een griepje is. Wel, een beetje gelijk hebben ze wel. De mens heeft twee afweersystemen. Het primaire systeem reageert onmiddellijk als het iets tegenkomt wat het niet aanstaat maar is niet altijd even effectief. Het secundaire systeem is een stuk trager maar reageert veel effectiever en is in staat te onthouden wat het lichaam zo ziek heeft gemaakt. Komt het virus terug, dan reageert het sneller.

Bij kinderen is die ‘database’ van ziekmakers nog niet aanwezig en dus is het primaire systeem daar beter ontwikkeld. Reden waarom het voor kinderen vaak maar een griepje is. In zover hebben de kalveren gelijk. Maar niet elk virus wordt door de systemen meteen herkent en dan heeft ook het kind een probleem zoals met de spaanse griep.

Hoe voorkom je nu dat je een griep oploopt? Daar zijn een hoop meningen over maar ik houd me aan de wijsheid van mijn Oma, “smerige varkens worden niet ziek”. Dus niks potten met vitamine C leeg vreten want daar kom je alleen maar van aan de diarree. Het lichaam kan al die extra supplementen niet aan en werkt het er subiet weer uit. Het is een lifestyle. Ik heb er al eens over geschreven, letterlijk over smerige varkens. Het artikel is ook op mensen van toepassing.

De klinisch levende stadsmens lijdt aan bacteriële angstsyndromen en poetst zich een ongeluk met allerlei antisceptica. Gewone zeep doet het ook. Het beste is ouderwetse groene zeep. Alle zeep komt namelijk van dezelfde producten, jawel daar issie weer: het varkens(vet). Alles anders dan de ouderwetse blokken Sunlight zijn commerciële afleidingen al dan niet met een sloot parfum erdoor. En wat ze er zo al niet meer door knoeien.

Maar al dat gepoets zorgt ervoor dat geen bacterie kan overleven. En dus hoeven onze afweersystemen niets te doen en worden zo lui als een varken. En dan hebben we nog het fenomeen dat tegenwoordig iedereen wel iets schijnt te mankeren. Van gluten allergie tot lactose intolerantie. Het lijkt wel of er hele generaties bezig zijn te degenereren. Verzwakte mensen zijn een prima doelwit voor virus of bacterie.

Tel bij dit alles dat we met een heleboel mensen op een kleine oppervlakte leven, dan hoeft het virus niet ver te reizen om een volgend slachtoffer te vinden. Vergelijk het maar met een stal vol kippen, vogelgriep heeft er een makkie aan. En de volgende stal is ook al niet ver. Het voordeel van die kippen dat ze niet mogen reizen, mensen wel. Dus kan het virus ook reizen. Iets dat bij beleidsmakers maar niet schijnt door te dringen.

Met de corona epidemie zijn er draconische maatregelen genomen. Als we we dat bij elke griep moeten gaan doen, dan staat de economie dus elk jaar stil. En maken de supermarkten een topomzet door het absurde hamstergedrag. Zelfs in Italië, een land dat volledig op slot ging, bleven de supermarkten open. Het is de angst die regeert.

Beetje verstand, iets minder panisch reageren en een andere leefstijl zou al helpen. We hoeven geen smerige varkens te worden maar van die klinische leefstijl moeten we toch echt vanaf. Sommige huizen lijken meer op laboratoria dan op een plek waar mensen leven. En in menig keukenkastje staat meer gif dan een boer in zijn gifkast heeft staan. En die doet er een paar hectare mee.

Griep is nooit zomaar een griepje. Alles hangt af van het soort virus, hoe agressie het is en hoe het zich verspreidt. Vogelgriep verspreidt zich via de lucht en je kunt moeilijk de wind verbieden te waaien. Corona virussen via contact maar kan ook een half uur in de lucht hangen en zich binnen een cirkel van 5 meter verplaatsen. Maar om nu elk jaar zoveel kippen te vermoorden en een heel land op slot te zetten….

Tijd voor een andere aanpak.




donderdag 12 maart 2020

Rebel

Dwarsliggers houden het spoor recht maar worden zelden gewaardeerd. Dan ben je een dwarsdenker, een rebel. Ik ben zo geboren.

Als kind al was ik al een behoorlijk recalcitrant menneke. Zodra iemand zei “dat kan niet” dan moest ik even bewijzen dat wel kon.  En als de leraren zeiden “linksom” dan gingen mijn benen automatisch naar rechts. En stond ik altijd klaar met de vraag “waarom?” Het is het ergste wat je iemand kunt vragen. Op dat moment moeten ze zich verantwoorden en dat kunnen ze vaak niet. Dus kreeg je een draai om je oren.

Toen mijn ouders mij op mij 14e niet wilden steunen om de boerderij van mijn opa over te nemen, nam ik de benen en trok de wereld in. Nee! was een antwoord dat ik nooit accepteerde. En dan groei je uit tot de spreekwoordelijk ‘rebel without a cause’. M.a.w. een ettertje dat tegen alles en iedereen aan schopt. En als ik in de huidige tijd om me heen kijk, geldt dat inmiddels voor een groot deel van de jeugd.

Dan zie ik jochies die met een automatisch geweer op school komen en hun hele klas onder vuur nemen. Wel, als ik vroeger daaraan gedacht zou hebben, had ik het misschien ook gedaan. Als je maar genoeg draaien om je oren krijgt en niemand enig begrip voor je op kan brengen, dan krijg je zo’n instelling. En dan kan de hele wereld wel foei en schande spreken, men zou eens in de spiegel moeten kijken en uitvinden waarom zo’n jongen tot die daad is gekomen. Meestal wordt het met een aantal dooddoeners afgedaan. Om maar niet hun eigen tekortkomingen te hoeven zien.

Rebelse kinderen worden geboren, net als ik. En als je daar geen moeite en tijd in wilt steken en enkel maar met repressie antwoord, versterk je de rebel. Niks moeilijke jeugd, die was prima. Ik heb er enkel goede herinneringen aan. Gewoon repressie en gebrek aan aandacht, thats all. Maar tegenwoordig heb je sleutelkinderen en kinderen met vierkante ogen van het gamen. Met tweeverdienende ouders die hopen dat de vele clubjes waar ze een kind op duwen de problemen wel oplossen. Voor die ouders heb ik een boodschap: NOT! Dat is de leerschool voor rebellen.

Naarmate echter de tijd verstrijkt wordt je rustiger. Life’s a bitch till you marry one dus na een eerste mislukte poging trouwde ik de liefde van mijn leven. Maar het rebelse karakter raak je nooit kwijt. In die tijd zaten we veel in de dierzorg en die was grotendeels gebaseerd op wat de plaatsvervangend Goden ten velde, de dierenartsen te vertellen hadden. Het koste me zelden meer dan 5 minuten om ruzie met die Prima Donna’s te krijgen.

De reguliere zorg kwam met hun middelen, antibiotica en cortico’s voorop en als dat niet werkte, dan was het jammer dan! En dan maak je dus de rebel wakker en die gaat zoeken en vinden. Alternatieve middelen dus. En als die dan blijken te werken halen ze hun schouders op. “Wij kunnen niet anders en zullen het de volgende keer precies zo doen”. Als je praat over tunnel denken….

Maar in die jaren werken met homeopathie, bloesemtherapie en kruiden was vloeken in de kerk. Dan kwam je de katholieke koeien tegen. Het bevestigde in ieder geval mijn reputatie als rebel, als dwarsdenker. Maar vooral ook als dwarsdoener. Door de jaren heen echter ziet men de resultaten en tegenwoordig draait de hele biologische veeteelt op die manier.

Het probleem echter is dat mensen niet graag door een rebel geleerd worden. Je wordt niet enkel verkettert, je wordt ook flink tegengewerkt. Vooral boeren zijn er goed in. Zo werden we al eens van het erf gejaagd door een boze boer. Diezelfde boer werkt nu biologisch met een SKAL keurmerk.

Waar we dertig jaar geleden om verkettert worden, komen ze me nu ‘uitleggen’ hoe het werkt. En als ik ze dan ‘uitleg’ wat ik nu denk, dan wordt ik door diezelfde wijsneuzen verkettert. En dan weet ik al dat hun kinderen over dertig jaar mij weer komen uitleggen hoe het zou moeten werken…

Als rebel moet je een dikke kop hebben, eigenwijs zijn en je eigen pad volgen en dat wijkt af van het platgetreden pad. En soms moet je de kinderen even uit de vuurlinie halen als de stenen door de ruiten beginnen te vliegen. Die breng je dan even bij Oma onder om het verwijt te krijgen: : “Jij ook altijd met je grote waffel”. Ik heb geen grote waffel moeder, ik vertel alleen maar een ongemakkelijke waarheid.

Ik heb een wild leven achter de rug en ik ben zelden iemand tegengekomen die begreep waar ik mee bezig was. Maar die eigenwijsheid heeft mijn leven net zo vaak gered als het in gevaar heeft gebracht. Ik zou echter niet anders willen en niet anders kunnen. Na Fortuyn en Theo van Gogh echter ben ik wat voorzichtiger geworden en als ik nu naar sommige politici kijk denk ik ook wel eens; jongen pas op! Sla niet te hard want daar kunnen ze niet tegen. Tegenwoordig gooien ze geen steen meer door de ruiten maar gaan een stukje verder.

De samenleving wordt in stand gehouden door de mensen van het platgetreden pad maar komt vooruit door diegenen die er van af durven te wijken. De rebellen dus.


woensdag 11 maart 2020

De waarheid

Omdat wetenschappers geacht worden de waarheid te vertellen, wordt deze nogal eens geciteerd. Terecht vermits je maar het hele verhaal verteld. Dus ook die stukjes die niet welgevallig zijn. En daar schort het nogal eens aan.

Een partij die daar goed in was en nog steeds is, is de dierenpartij in Nederland. Net als de overheid mogen ze graag shoppen in de wetenschapswinkel en presenteren datgene dat hen welgevallig is als de waarheid. En net als de boeren hebben ze hun eigen ‘wetenschappelijke’ instituten. En wiens boord men eet, wiens taal men spreekt geldt zeker voor dit soort wetenschappelijke clubjes. Zoals bijna in de hele wetenschap van toepassing is. Zeker in de medische wereld kun je bijna geen onderzoek meer gefinancierd krijgen zonder de hulp van diegene die er het meest belang bij hebben. De farmaceutische industrie.

Nu zullen een hoop mensen uit die wereld luid protesteren maar je kunt er niet om heen dat je bij de onafhankelijkheid op zijn minst vraagtekens kunt zetten. En als ik de boom aan zijn vruchten moet herkennen, dan is dat wat ik zie; een ‘waarheid’ met een kleurtje.  En soms, soms zie ik domweg uitspraken waarbij het altijd even duurt voordat ik weer bijgekomen ben van het lachen. Vlees waar hectoliters water voor nodig zouden zijn. Dan moet zo’n vleesbeest zijn eigen gewicht aan water drinken elke dag. En wat te denken van ganzen die met kilo’s loodhagel rond zouden vliegen. Loodhagel is al sinds jaar en dag verboden in de jacht.

Uitspraken vaan een al te activistisch deel van de aanhang die met verouderde argumenten aan de haal is gegaan of één zin uit een geheel heeft gehaald zonder de rest te kennen. De wens is de vader der gedachte vaak. Het is allemaal een beetje wenswetenschap waarbij het bewijs bij de stelling wordt gezocht. Het gevaar is echter dat mensen in een denktunnel raken waar men niet meer uit komt en gaat polariseren. En welk probleem men dan ook wil oplossen, polarisatie helpt daar niet bij.

Foutieve aannames leiden tot een levensinstelling die iemand ver van de mainstream kunnen voeren. Dan wordt een Marokkaan op een fiets een dief i.p.v. iemand die naar zijn werk op weg is. En het ergste is dat die ‘dief’ in het geheugen blijft hangen. En ons geheugen is al zo lekker selectief.  Vraag tien man een dag later die naar dezelfde gebeurtenis hebben gekeken en je krijgt elf ‘waarheden’. Dat is ook de reden dat advocaten niet graag een zaak bouwen op basis van getuigen. Dan krijg je van die mensen die ‘getuige’ zijn van een verkeersongeluk. “Ik hoorde klap en toen…..”

Nog erger is de gemanipuleerde ‘waarheid’. Dan wordt in een stal met duizenden kippen precies 1 zieke kip gefotografeerd. En die staat dan model voor de plofkip. Greenpeace flikte hetzelfde al eens met de foto van een ‘zielig’ zeehondje. Dat heeft ze duizenden nieuwe leden opgeleverd. Als je weet waar de gevoelige snaren van een mens liggen, kun je ze bespelen en er zijn mensen die goed zijn in het maken van een waarheid die aansluit op dat gevoel, die emotie.

En zo ontstaan politieke doctrines, commerciële reclames,  actie programma’s enzovoorts. Worden we voorgelogen? Niet echt, we laten ons eerder voorliegen omdat we vaak niet kritisch genoeg zijn. En dan bedoel ik niet dat eeuwige gezeur om de bron van een bewering (ga lekker Googelen) maar om ons vermogen door de beweringen heen te prikken. Ik bedoel maar; zet 20.000 mensen bij elkaar en er staat minstens 1 ziek mens tussen meestal veel meer. Dus als je tussen 20.000 kippen 1 zieke kip kunt vinden dan ben je tamelijk ziekelijk bezig.

En dat zegt genoeg over de brenger van het nieuws om alles wat zo iemand zegt met de nodige scepsis te bekijken. En daarvoor moet je vaak kijken naar wat er niet is. De aannames eruit halen. Want het is vaak de brenger van het nieuws die de waarheid bepaald, zijn waarheid.

Het alternatief

De Nederlandse maar ook de Belgische geneeskunde zit nog al krap in haar wetenschappelijke jasje. En als je bent ‘uitbehandeld’ ga je op zoek naar alternatieven. Maat wat werkt er en wat niet?

Wel, ik kom uit dierzorg en daar hebben we er flink aan getrokken met onze alternatieve middelen. Daar komt een deel van de reden van mijn bijnaam weg. Wij gebruikten vanaf de jaren ‘70 al de eerste alternatieve middelen. Eerst homeopathie en daarna ook bloesemtherapieën e.a. zaken. Hoe je wist of het werkte? Simpel, dieren geloven niet en katholieke koeien bestaan niet. M.a.w. de dieren vraten gewoon wat we ze voorde bek zetten. Dubbel blind onderzoek had je niet nodig. Het werkte of het werkte niet.

Maar er zitten een hoop mitsen en maren aan. Van een natuurproduct als honing of Calendula (goudsbloem) moest je altijd maar afwachten hoe goed het werkte. Natuurproducten zijn namelijk niet constant zoals met gecontroleerde chemische processen waarbij de kwaliteit en verhoudingen exact kunnen worden geregeld. En overdosering kan echt wel schaden. Wij gebruikten Oregano (als thee) ter voorkoming van diarree bij jonge dieren. Maar teveel daarvan is dodelijk. En dat geldt voor een hoop kruiden!

En dan de homeopathische middelen. De meesten werkten in het begin prima. Tot de commercie in de gaten kreeg dat er een verdienmodel in zat. Tegenwoordig is 95% gewoon gebakken lucht. Er zit ofwel teveel rotzooi (toegevoegde hulpstoffen) in waardoor het onwerkzaam wordt, ofwel is het gewoon een onzinverhaal.

En dan heb je nog de afdeling kwakzalverij met zilverwater (colloïdaal zilver) voorop. Je krijgt er bijna elke regulier werkende arts er mee de boom in. Je zou er blauw van worden en het zou absoluut niet werken. Wel, pak maar eens een petrischaaltje en leg er wat bacteriën op, voeg daarna een paar druppels zilverwater en dan zie je een bijna 100% inhibitie van de bacterie, elke bacterie. Zichtbaar voor iedereen die kan zien behalve een wetenschapper. En blauw wordt je enkel van als je er liters van per dag wegwerkt.

En dat is tekenend voor de houding van de moderne wetenschap en de reguliere geneeskunde. Wat men niet kent wordt afgewezen. En uiteraard de commerciële belangen. Ik moest altijd lachen indertijd toen men de honing verketterde als kwakzalverij. Maar men had zelf wel een middel op de markt dat Mesitran heette, honingzalf dus…
Tegenwoordig wordt honing gebruikt in bijna alle brandwondencentra en bij acute traumabehandeling. Zilverwater is in Rusland nog steeds de antibiotica voor de armen en zelfs in ziekenhuizen wordt het gebruikt.

De reden van die verketterij is dat men op natuurproducten geen patent kan aanvragen en dus niets verdienen. Daar waar men gebuikt maakt van natuurlijke producten of ‘kwakzalverij’ is de werkzaamheid zo minimaal dat het geldverspillerij wordt. De reguliere artsen kunnen bijv. zilverzalf voorschrijven om wonden sneller te genezen. Jawel, dat lees u goed, het verketterde zilver. Je kunt ook colloïdaal zilverzalf gebruiken. Verbruikt aanzienlijk minder en werkt een stuk beter.

Verder zijn er nog een aantal omstreden producten als Glucosamine, een middel om de ruimtes tussen de gewrichten te smeren. Veel gebruikt bij artrose en reuma. Ik gaf het aan Klazina, een oud schaap met reumatische aandoeningen. Het werkte voor haar maar deden aardbeien ook. Het probleem met dit soort middelen is dat je niet dezelfde werking moet verwachten dan van reguliere middelen. In het algemeen is het een beetje krabbelen aan de oppervlakte. Het helpt om de klachten te verminderen maar niet altijd. Soms werkt het, soms niet.

En als je al de goede middelen hebt, moet je nog weten te doseren. En weten wat het doet. Zilverwater bijvoorbeeld dood alle bacteriën, de slechte EN de goede. Dus ook de bacteriën die je bijvoorbeeld nodig hebt voor de vertering van je voedsel. Bovendien is het snel uitgewerkt want het lichaam breekt het af. Het kom zelden ver in de darmen, tenzij je het goed weet te verdunnen. Goddank lever de leveranciers van dit goedje goede documentatie mee. En anders; Google weet alles te vinden.

En dat is ook de raad die ik iedereen mee kan geven. Vroeger moesten wij alles uit boekjes en ervaring leren, tegenwoordig hebben we Google. Waarom het wiel uitvinden als Google alle wielen weet te vinden? Van de meeste stoffen en natuurproducten is de werking bekend. En dat staat op internet. Je moet enkel een beetje de hosanna verhalen vermijden. Zilverwater als een soort haarlemmerolie dat tegen alle kwalen werkt is pertinente onzin. Ik heb zelfs al eens iemand zien beweren dat het tegen AIDS actief zou zijn. You wish!

Informatie schiften op internet is niet altijd simpel. Iedere heeft zijn eigen 'waarheid'.  Ik kijk altijd naar degene die het schrijft, het doel van de website en de schrijver en ik lees bijna nooit de website van de fabrikant. Commerciële verhalen zijn bijna altijd gelogen of op zijn minst mooier gemaakt dan de werkelijkheid en geen enkele verkoper zal u vertellen over de mindere kanten van zijn product. Na 2 of 3 neutrale websites weet je vaak wel waar je aan toe bent. Particuliere websites kunnen heel erg goed zijn maar hebben ook heel snel een te positief verhaal.

Het is een beetje uitzoeken, beetje veel soms maar het loont de moeite. Voor de rest is het een kwestie van ervaring. En zoals gezegd, wat bij de ene niet werkt kan bij de ander het probleem verhelpen. Het enigste waar je altijd voor op de hoede moet zijn, en naar moet zoeken in de informatie is overdosering. Want vergis u niet, de kracht van de natuur is groter dan die van de reguliere geneeskunde!