woensdag 26 februari 2020

Katholieke Koeien

Ook in de dierzorg ontkomen we er niet aan; de alternatieve geneeskunsten. Wat is kwakzalverij en wat is een echt alternatief? Ter illustratie mijn verhaal dat ik altijd graag aan gewillige toehoorders vertel.

Ooit kwam ik eens bij een boertje op het erf met een zieke koe. Op mijn vraag wat hij tot nu toe aan behandelmethodiek had toegepast antwoordde hij: "Nou, ik heb het eerst maar eens gespoten met dat spul met die gele dop, toen met die rode en toen dat ook niet hielp met die blauwe dop"

M.a.w. hij had drie verschillende soorten "penicilline" gebruikt zoals de antibiotica nog steeds hardnekkig wordt genoemd door de oude boeren. Kort gezegd, hij had het eigen weerstandsvermogen van het dier volledig lamgelegd. Dus stelde ik een behandeling voor met wat alternatieve middelen die bedoeld waren de weerstand weer op niveau te brengen. Waaronder een homeopathisch middel.

"Doar moet je in geleuven" riep het boertje uit. Ik repliceerde met "Hedde Gij katholieke koeien dan? " Een koe gelooft immers niet, die vreet wat je hem voorzet. Geloof komt daar niet aan te pas. Een middel werkt of werkt niet. Dat beest weet niet eens dat het een middel heeft gekregen. Het boertje werd stil en de boerin, fervent aanhanger van Dr. Vogel knikte goedkeurend. Dus zo gezegd, zo gedaan.

Na een paar dagen ben ik eens weer polshoogte gaan nemen. En ja hoor, daar stond de dame in haar volle glorie rustig te herkauwen. Het boertje was om, bidden was zinloos want zijn koeien waren immers niet katholiek. En toen wees hij mij een andere koe. "Die heft het te pakken, die hoest de longen d'r ut". Ik beluisterde haar longen en inderdaad, die klonken niet best. Dus wederom heb ik in samenspraak met de boerin weer een 'menu' samengesteld.

En wederom een paar dagen later nog eens kijken. Helaas, de koe was er niet veel beter aan toe. Dus maar eens met de boerin aan de babbel. Het bleek dat deze koe de 'vriendin' was van de knecht; Koosje. Koosje lag ziek op bed met de griep, moest veel hoesten...

De koe was weliswaar een aantal zaken in de bek gegoten maar veel verbetering was er niet. Nee, dat had ik ook al gezien maar ik had ook het gedrag van het dier gezien. Ze was nogal terughoudend, achterdochtig zelfs. Dus zei ik de boerin Koosje met zijn luie reet uit bed te halen en de behandeling te laten herhalen door Koosje.

Weer een paar dagen trof ik de boerin in de plaatselijke supermarkt. "'T is een mirakel" riep ze me al van ver toe. Ik was benieuwd, uiteraard. Welnu, de koe had de geest weer gekregen en was helemaal hersteld na de behandeling door Koosje. "Hoe dat nou meuglijk was". Misschien toch een beetje geloof?

Ik had het al eens eerder meegemaakt met een partij in beslag genomen honden. Twee dezelfde kennels met dezelfde honden en de ene kennel werkte niets terwijl de andere kennel met dezelfde behandeling wel aansloeg. Door toeval werden de dierverzorgers omgewisseld en draaiden de feiten zich om. Toen wist ik genoeg, het lag aan de dierverzorger.

Sommige behandelingen slaan niet aan als het dier geen vertrouwen heeft in zijn verzorger. Homeopathie, bloesemtherapie, kruidengeneeskunde, je hoeft er niet in te geloven. Dieren zijn simpel in dat opzicht, ze worden niet gehinderd door kennis. Wij wel. Wij hebben door de jaren heen geleerd de alternatieve methodes te wantrouwen. Het overgrote deel werkt niet of nauwelijks, is vaak peperduur en bevat niets wat je ook niet op andere wijze maar dan goedkoper kunt verkrijgen.

Er zijn een heel aantal natuurlijke middelen die onder de juiste omstandigheden hun werk prima doen. Maar het is geen quick-fix. En het werkt niet universeel. Veel van die natuurlijke middelen kan men ofwel als merknaam kopen, bijv. Mesitran (honingzalf) of je koopt domweg koudgeslingerde honing. Als je weet wat je doet, werkt de laatste even effectief. Het merkartikel echter is 10 x zo duur als het natuurlijk product. En dat maakt kennis van natuurlijke geneeswijzen voordelig, in meer dan één opzicht.

Geen opmerkingen: