Een tijdje geleden, midden in de winter, bezocht ik een bejaardendump. Voor de deur in dikke jassen zaten enkele bejaarden voor schoorsteen te spelen. Eentje met een dikke sigaar die zo lekker rook en een paar zaten met hun shaggie het milieu te vervuilen. Ik besloot even mee te doen.
Ik vroeg hen waarom ze buiten in de kou stonden. ‘We mogen binnen niet roken” was het antwoord. Pardon? Dus oude mensen die hun hele leven lang hadden gerookt, werden nu naar buiten de koude in gejaagd? Het is van de zotte en godgeklaagd. Zelf heb ik meer dan 50 jaar gerookt en dan stop je daar niet zo even mee. Het is niet alleen een gewoonte geworden, het is een verslaving.
Niet aan de tabak maar aan de rotzooi die ze er door de jaren heen door hebben geknoeid om je verslaafd te houden. Want je kunt mij niet wijs maken dat zo’n plant wil groeien met 70 giftige stoffen in zijn bast, zoals er op de pakjes staat te lezen. Men had ook die tabaksfabrikanten kunnen aanpakken die het er door mixen dan hoef je niet stokoude mensen op hun oude dag zo te pesten.
En dat is gelijk mijn punt; elke generatie wordt groot met een aantal waarden. Deze generatie maar ook de mijne zijn groot geworden in een tijd dat roken nog heel normaal was. En als je dan wetten maakt die het moeten verbied omdat het ongezond is, OK. Maar pak dan de generatie van het tijdsframe waar in je zit.
In het zelfde bed ziek is het verlangen om geen vlees meer te eten. Ook een goed idee (zolang je het niet overdrijft) maar begin bij de nieuwe generaties! Als je het niet eet, mis je er ook niets aan. En zij zijn veerkrachtig genoeg om te wennen aan dit soort diëten. Maar mensen die zijn groot geworden met een aardappelen, vettte jus, groente en een stuk vlees op hun bord, moet je daar niet mer mee lastig willen vallen. Als er nieuwe generaties zijn met andere eetgewoontes, prima. Dat is de keuze van die generatie.
Elke generatie maakt zijn eigen keuzes. En dan kun je honderd keer roepen “dat is niet van deze tijd” maar het was of is wel van mijn tijd! Jongeren zijn idealistisch, net als wij vroeger, maar ze zijn geen eigenaar van het tijdframe, enkel van de toekomst. Dat ze de wereld willen verbeteren, prima. Maar als er ergens een deur piept in het huis, hoef je niet meteen het hele huis te gaan verbouwen. Veel mensen die ouder worden zijn niet meer op zoek naar grote veranderingen in hun leven. Toch worden ze gedwongen mee te gaan in de wensen van de generaties voor hen.
Ouderen weten wat het was om jong te zijn maar jongeren weten niet wat het is om oud te zijn. Respect voor de oudere generaties is er nauwelijks mee. Je bent snel een ouwe zeur die loopt te drammen over ‘vroeger’. Politieke partijen die zeggen op te komen voor ouderen, lopen te slapen op dit punt. Sommige politieke partijen fluisteren zachtjes over ‘voltooid leven’ vrijwillige euthanasie en de vraag of je na een bepaalde leeftijd ze nog moet helpen. Triage tijdens een epidemie waarbij een leeftijdsgrens wordt gesteld voor medische hulp.
Als men op deze wijze doorgaat en ik een blik in de toekomst waag, zie ik waarheid in de uitspraak: “Oud, iedereen wil het worden, niemand wil het zijn”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten