Dwarskop

Als iemand tegen mij zegt dat ik ‘gecontroleerd ziek’ moet worden, dan krijg hij mij de vraag of hij een gecontroleerde klap voor zijn hersens wil hebben. Waar die zich ook mogen bevinden. En als men zegt dat dieren moeten sterven omdat er ergens in de buurt een ziek dier zit, idem dito. Het fraaie eraan is dat het steeds de overheid is die met dit soort onzinnige voorstellen komt.

En van de laatste dingen die ik meemaakte was tijdens de vogelgriep. Toen moesten we ‘ophokken’ en afschermen. Twee absolute nutteloze maatregelen want het is een virus dat zich verspreidde door de lucht. En zo als de oude boertjes zeiden: “als je dit wilt voorkomen moet je de wind verbieden te waaien”. Ondertussen liet men duizenden kippen hemelen. Iets dergelijks wil men nu doen met het corona vrirus. De knappe koppen die ze constant raadplegen hebben al becijferd hoeveel doden dat gaat opleveren.

Toch staat heel Nederland te juichen bij dit soort maatregelen en prijst de Malloot van Dienst die het land regeert de hemel in. Maar goed, Hollanders…. Die kun je slachten waar ze bij staan en dan nog geven ze geen kik. Volgzaam, gezagsgetrouw en slechts een handjevol dat wat kritischer is. Maar ook dwars tegen de rest van de wereld in. Waar buurland België alles op alles zet om iedereen van die mazout (diesel) verslaving af te helpen en gas te subsidiëren, gaan de Hollanders van het gas af en breken het meest efficiënte gasnet ter wereld af. De rest van de wereld schudt zijn hoofd.

Ik ben ook Hollander, nou ja geboren Hollander dan. Tegenwoordig reservebelg. Niet dat dit veel beter is maar in België lopen ze ca 30 jaar achter dus ik ontloop zo een hoop onzin. En ik weet wat te verwachten dus ben ik beter voorbereid dan ik toen was. Dan hoef ik niet meer in alle vroegte mijn bed uit om een paar kalveren te laten onderduiken. En ik kan bijtijds mijn hoofd omdraaien voor de Niemandjes in deze wereld. Die brand nog steeds in mijn ziel.

Een mens heeft zijn eigen verantwoording, zijn eigen waarheid en zijn eigen mindset. En of je nu wel of niet in één of ander religieus sprookje geloofd, daar moet je het mee doen. En met alles wat er op je pad komt, moet je iets doen. Anders zat het niet op dat pad denk ik dan. Dus als er een zielig beestje op het pad van mijn vrouw kwam, sleepte ze dat ding mee naar de hut. Ondanks mijn bezwaar dat ik opvang een zinloze oefening vindt. En tegen fries stamboek begin je niets tegen. Kun je beter de paus proberen te bekeren tot de islam, da’s makkelijker. Het gevolg echter was dat wij altijd onder de dieren zaten.

En als dan de pleuris weer eens uitbrak omdat die chinezen weer eens hun gebruikelijke stommiteiten in de omgang met dieren hadden gepleegd, dan moest je kiezen tussen het volgen van de richtlijnen of vanuit je eigen verantwoording uitgaan. Met mijn rebelse mindset kun je wel nagaan waar dat op uitdraait. Dus die dieren verdwenen gewoon en werden uit de vuurlinie gehaald.  Schijt aan de overheid. Ik loop verdomme al zolang onder de (vaak zieke) dieren en ik leef nog steeds. Ik heb genoeg stommiteiten in mijn leven uitgehaald die mijn gezondheid en soms mijn leven hebben bedreigd maar een dierziekte, hoe besmettelijk ook, zat daar niet bij.

En zolang de dieren onder mijn verantwoording vielen, zorgde ik er wel voor dat ze bleven leven. Ik had er de kennis voor en ik had er de tools voor. Je bent verantwoordelijk voor elk leven dat je geboren laat worden en voor elk leven dat in jouw handen raakt. Op welke manier dan ook. En dan is er maar één baas over wat er gaat gebeuren en dan ben ikzelf. En als het mis gaat, ben ik de klos en niemand anders. Dus ik heb aardig wat op mij sodemieter gehad want niet alles ging altijd goed. Wel, dat boeit in zover dat het niet leuk is voor het dier dat je in handen hebt of had maar wel van alle dieren die daarna kwamen. Als je niet van je fouten leert, wordt domheid een keuze en dan kun je er beter mee ophouden.

En dan sta je te kijken hoe anderen ‘geruimd’ worden. Honderden geiten die in de containers verdwijnen. Gezonde dieren waar misschien 1 of 2 zieke dieren tussen zaten. Voor mij als dierverzorger niet te bevatten. Gewoon isoleren en behandelen staat er in mijn boek. Je staat daar met gebalde vuisten in je broekzak en als iemand een domme opmerking maakt, komen die eruit. Meestal waren dat de lakeien van de overheid.  Maar als het om de ‘volksgezondheid’ gaat, is zelfs de dierenpartij stil. De enigste club die nog iets voor die dieren had kunnen betekenen. Maar ja, die hebben niet de kennis die wij hadden. En de overheid? Die experimenteert liever met mensen zoals bij de corona crisis.

Ik ben nu eenmaal een dwarskop, een rebel en ik ik hou van het principe ‘eigen beentjes op de eigen steentjes’. Ik hou van mijn vrijheid en ik heb een hekel aan mensen die mij vertellen hoe ik mijn werk moet doen of mij leven moet leiden. En mijn korte lontje ontsteekt het kruitvat onmiddellijk als er mensen komen die mij vertellen dat er dieren dood moeten of mensen ziek moeten vanwege een of andere collectiviteit. Als je dat zegt dan klopt er iets niet met je collectiviteit, met je “alles samen” doen.

Als je maar lang genoeg in de brandende ogen kijkt van een stervend dier, dan krijg je dit soort fratsen. Kalveren bij hun moeder weg moet halen, dieren ‘inslapen’ en meer van dat soort ongein. Je gaat tegen het leven schoppen en je vervloekt de dood. Ogen die een gat in je ziel branden, dieren die je nooit meer vergeet. Ze komen in de nacht spoken. Ze plagen je geweten. Maar ondertussen vormen ze de rebel. En die staat de volgende dag weer te schoppen tegen de heilige huisjes, tegen de activisten en tegen de boeren. Want vrienden heb je niet als rebel. Je bent enkel een dwarskop.