De heilige oorlog

Gedurende de middeleeuwen werden de eerste tegenstellingen uitgeknokt tussen christenen en moslims. De agressieve christenen claimden in die tijd gebieden in het toenmalige Palestina als zijnde het Heilige Land. En sinds die tijd is het nooit goed gekomen tussen de beide groepen. Ergo; het lijkt erop dat we die hele heilige oorlog nog eens over gaan doen.

Zo stapte ik op Twitter eens in een christelijk wespennest dankzij mijn uitspraak dat in de Bijbel net zoveel oproepen tot geweld staan als in de Koran. Niet helemaal correct maar de storm die daarna los brak leek op een nieuwe heilige oorlog. Het argument waar het om ging raakte er door ondergesneeuwd. Namelijk de stelling dat mensen uit het geloof hun rechtvaardiging halen om de meest vreselijke daden te begaan.

De Inquisitie is een perfect voorbeeld van de katholieke intolerantie tegenover niet gelovigen of anders gelovigen. Radicale elementen binnen de islam halen uit de soerah ‘de Koe’ hun rechtvaardiging om hetzelfde te doen. De zogenaamde Jihad. Gematigde moslims zien het het binnen het kader van die tijd waarin moslims de minderheid in Mekka vormden en dus gericht was tegen de inwoners van Mekka. De radicalen verklaren het van toepassing op de hele wereld.

Theologen en wetenschappers zijn er het nog steeds niet over eens. Feit is echter wel dat je uit het geloof en de boeken die erbij horen elke vorm van rechtvaardiging kunt vinden wat je maar wilt bereiken. Het meest recente voorbeeld is het “Kalifaat’ van de IS. Dat geeft een mooi voorbeeld van hoe de radicale moslim zijn ideale samenleving ziet. En dat willen deze radicalen graag kopiëren naar de rest van de wereld. En daar horen wij dus ook bij.

Dus ik begrijp de angsten wel die men heeft enkel de oplossingen niet. ‘Grenzen dicht’, alle moslims uitzetten en meer van dat soort kreten. Onhaalbaar, onwerkbaar en vooral onbetaalbaar. Maar wat je ook doet, meer dan anderhalf miljard mensen in de wereld zijn moslim. In de praktijk komt dat neer op 1:4. Daar zul je toch een vorm van samenleven mee moeten zoeken. Want een gedachte of een idee kun je niet uitroeien. Tegelijkertijd zul je de radicale elementen moeten bestrijden. Dat is politiek en diplomatiek een behoorlijk spagaat.

Een bevolking die de heilige oorlogen nog even wil overdoen helpt daar niet echt bij. Een passieve overheid echter die het gevaar dat deze radicale islam herbergt niet wilt zien of benoemen, wakkert het volksverzet alleen maar aan. En dat is spelen met vuur.