De Hollandse ziekte

Naïviteit - De meest dodelijke ziekte ter wereld

Nederlanders hebben al snel zo iets van: "ach, het zal wel wat meevallen" en "doe maar normaal, doe je al gek genoeg". Dat dachten ze in 1939 ook en een jaar later stonden de Duitsers op de stoep. Uw kop boven het maaiveld uitsteken is ook al niet verstandig. U wordt meteen veroordeeld voor hoogmoedswaanzin. Een hoogleraar economie stelde mij eens de vraag of zo iets als Windows in Nederland had kunnen worden uitgevonden. Ik dacht van wel. Klopt, zei de man maar de productie ervan was een doodgeboren kindje geweest.

Ooit hanteerde men de kreet: Nederland is klein, denk groot". Maar daar is men van afgestapt. Het denken stopte al snel bij de grens. Er heerst in Nederland dan ook een positief denken. Bij een wedstrijd die met 2-1 wordt verloren heet het als snel dat men bijna heeft gewonnen. Alles moet je positief benaderen en in alles de positieve elementen zoeken. En dat veroorzaakt dan weer een absoluut blinde vlek voor al wat het niet is. Zo kunnen (dier)ziekten bijvoorbeeld, zich makkelijk verspreiden in Nederland. Je ziet het soms van verre aankomen maar de meeste blijven rustig en kalm. Ieder normaal mens zou bukken als hij de klappen ziet aankomen maar een Nederlander niet. Die blijft rustig staan wachten.

De Nederlander beschouwt zichzelf als nuchter. De rest van de wereld spreekt liever van een bepaalde naïviteit. In Nederland werden relatief gezien dan ook de meeste Joden afgevoerd in de tweede wereldoorlog. Alleen Tsjechië scoorde hoger. (en uiteraard Duitsland zelf). Tegen de tijd dat men in de gaten had wat er aan de hand was, had het kwaad zich al grotendeels voltrokken. In de kampen aangekomen Nederlandse joden dachten dat het om een normaal kamp ging. Nog geen paar uur later was men overleden.

En met dezelfde naïviteit vertrok met na de oorlog naar voormalig Nederlands-Indië (Indonesië) om daar de zaken 'even recht te trekken'. En daarmee verloren ze op voorhand al de oorlog. Het is nog steeds een nationaal trauma dat het liefst niet besproken wordt. Spreekwoordelijk is ook de naïviteit waarmee men in Screbrenica handelde. Maar de betrokken Nederlanderse verantwoordelijken wijzen dat nog steeds categorisch van de hand en vertikken het hun verantwoordelijkheid te nemen.

De dood van Fortuyn en van Gogh schokten de samenleving. Men dacht dat dit in het vredige Nederland nooit zou gebeuren. Je hebt echter aan één idioot genoeg en idioten zijn er zat te vinden. Nederland kent genoeg extreme partijen en heeft zelfs als enige land ter wereld een partij die claimt voor de rechten van de dieren op te komen. Dat dit in sommige landen als bizar en decadent ervaren, gaat hun voorstellingsvermogen te boven.

Inmiddels voelen veel inwoners zich bedreigd door de vele import medelanders. Of dat gevoel nu wel of niet terecht is laten we even in het midden maar feit is dat door de naïeve politieke houding  van de met name linkse fracties, het meer realistische deel van het electoraat naar rechts wordt gedreven.

Een mening die ook door het Belgische electoraat werd gedeeld met als resultaat een versplintert politiek landschap met sterke geluiden die een onafhankelijk Vlaanderen nastreven. Maar ook intolerantie t.o.v. van etnische minderheden. Idem dito in Nederland. En dat herbergt weer een gevaarlijke potentie zoals we dat eerder in de geschiedenis hebben kunnen zien.

Met nationalisme is niets mis mee maar een te sterk ontwikkeld nationalisme maakt blind. Ik ben geen helderziende en kan niet in de toekomst kijken. Ik kan echter wel in de geschiedenis parallellen vinden. En de kans dat deze zich herhaald is reëel aanwezig. Maar ach, het zal allemaal wel wat meevallen, toch?