dinsdag 5 mei 2020

Dom

Een tijdje geleden alweer schreef ik over de nieuwe “ubermensch”, de neo-nazi’s 2.0 Nu is het herdenkingstijd in Nederland en ook daar heb ik een mening over. Het selectieve geheugen van de Nederlander, de hypocrisie en vooral de absolute blindheid voor de consequenties van hun uitspraken. De nationale domheid.

Voor sommige mensen is domheid een keuze. Als je alle vertrouwen uitspreekt in een premier die aantoonbaar de ene blunder na de andere maakt dan ben je of zo blind als een vleermuis of zo dom als Barbie. En eerst om een lockdown schreeuwen en als die er eenmaal is, lopen te blèren om de de opheffing ervan. Om economische reden maar ook omdat men geen Anne Frank wil imiteren. Het meiske dat jarenlang opgehokt zat. En dan de ouderen, het dorre hout, voor de bus wilt gooien om hun luxe leventje voort te kunnen zetten. De ‘generation next’ die altijd alles NU wilde en dus nu volledig dreigt te ontsporen.

Wat mij stoorde aan de discussies de laatste tijd was die dor hout opmerkingen. En daar waar Twitter goed is in bashen en framen, werd dit zo goed als genegeerd. En aangezien de Godwin nog altijd actief is, werd mijn mening over de übermensch Zwagerman zo’n beetje genegeerd. Zit ik nu te dreinen? Misschien maar onkruid moet je wieden als het de kop opsteekt en niet als het zaad heeft gezet. En dat deed het al vrij rap. Binnen de kortste keren kreeg ik de opmerkingen naar mijn hoofd dat ik toch een “fantastisch leven” had gehad en dat ik dus de stekker er wel uit kon trekken. Welnu, mijn leven was hard en meedogenloos en ik ben er nog niet klaar mee. En die stekker gaat er pas uit als ik dat wil, dat laat ik me door een ander niet vertellen.

Nog erger wordt het als je democratisch gekozen politici dezelfde dingen hoort roepen en dan ga ik democratisch vervangen door Dom (66). En wat is nu dan die democratie? Eens in de vier jaar mag iedereen duidelijk maken wat hij of zij er van vindt. Dan gaat men eerst even langs de stemwijzer om zich dat te laten vertellen wat men dient te vinden. Want die ‘eigen mening’, die is er niet… echt. En als die er al is, is het poppetje vaak belangrijker dan zijn uitspraken. Reden wellicht waarom de ‘populisten’ niet gehoord worden en kleine minderheden de zaak kunnen chanteren.

Minderheden als de vegataliban die met hun doctrines op een hoop meelopers kunnen rekenen. Hersenloos, kritiekloos en alles voor zoete koek slikken. Niet dat men geen kritiek heeft, Twitter staat er vol mee. Maar die is zelden gefundeerd en is vaak meer een uiting van frustratie. Wel, die heb ik ook dus ik doe daar soms ook graag aan mee. Maar een werkelijk inhoudelijke discussie voer je er zelden. Noch met rechts en al helemaal niet met links. Als ik ik gemekker wil horen, dan kocht ik wel een geit. Het aantal mensen dat je om die reden moet afblocken, is dan ook groot.

Het altijd maar weer herhalen van dezelfde mantra's is soms vermoeiend. De deugkneuzen die met hun ‘duurzaam’ geleuter de wereld willen verbeteren. De rechtse brigade met hun nexit. Ook al zou ik als overtuigd reactionair met liefde de gulden terug willen en van de EU los raken, je weet dat dit een bijna onmogelijke zaak is. Maar een nexit wordt als universele oplossing gezien voor al hun wensen maar over de gevolgen daarvan en de manier waarop, weet nagenoeg niemand een boompje over op te zetten. Nexit, punt! Kretologie van een gefrustreerde groep mensen dus en de dooddoener van elke discussie. Je kunt er zo weinig mee. Dan komt links tenminste nog met een visie, hoe onwerkelijk ook.

Wat je overhoud na dit alles is de conclusie dat er weinig tot geen verdieping meer is. Het is oppervlakkig en en vaak zelfs gewoon grof. Men is niet meer in staat te differentiëren en niet zelden  heeft men de meest uitgesproken mening over zaken waar het minste van af weet. Een mening veelal gebaseerd op vooroordelen of “geleende” wijsheid en niet opgebouwd uit zelf opgedane kennis. En dus ontwikkeld men een hersenloze volgzaamheid van mensen die wel een mening hebben. Een Ell Dorado dus voor elke narcist. Want tegenspraak is er nauwelijks. En dwarsliggers niet worden getolereerd.

En zo kun je dus een heel volk als een kudde schapen naar de slachtback leiden. Het doe me denken aan een scene uit de film Sobibor waarbij Nederlanders uit de trein stapten die dachten dat ze naar een soort vakantiekamp onderweg waren. En het risico op herhaling daarvan is groot in en land waar men blind achter zijn leiders aan loopt, paradijsvogels zijn verdwenen en rebellen monddood worden gemaakt. En waar democratie een schijnvertoning is geworden.

“Only death fish go with the flow”.



Geen opmerkingen: